“ ေစတနာဟံ ဘိကၡေ၀ ကမၼံ ၀ဒါမိ” လုိ႔ ဗုဒၶက ေဟာ၏၊ ေစတနာကုိ ကံ ဟု ဆုိလုိျခင္းတည္း။ ကံ ဆုိတာ မေကာင္းတဲ့ အသုိလ္ကံနဲ႔ ေကာင္းတဲ့ ကုသုိလ္ကံ ဆုိရယ္လုိ႔ ႏွစ္မ်ဳိးပဲရွိပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ကုသုိလ္ကံေရာ အကုသုိလ္ကံပါ နွစ္မ်ဳိးလုံးကုိ ခ်ဳံငုံၿပီး ကံ သုိ႕မဟုတ္ ေစတနာလုိ႔ သာမန္သုံးလုိက္တာပါပဲ။
“သခၤါရတရားအားလုံးဟာ အနိစၥပါတကား” လုိ႔ ေျပာဆုိၾကတာဟာလဲ ျဖစ္လာသမွ် ရုမ္နာမ္းတရားမ်ားဟာလဲ ပ်က္သုံးကုန္းဆုံးၾကရတာခ်ည္းပါပဲတဲ့။ အ၀ိဇၨာ ပစၥယာ သခၤါရာ အရ- သခၤါရ-ေစတနာ ေစတသိက္နာမ္တရားသည္ ယွဥ္ဘက္ရုပ္နာမ္မ်ားနွင့္ အတူတူျဖစ္ပ်က္ၾကရပါသည္။ ေရွးက ရထားေခါင္းတဲြနဲ႔တူတဲ့ ေစတနာျဖစ္လွ်င္ ေနာက္တဲြမ်ားနဲ႔တူတဲ့ ယွက္ဘက္ ရုပ္နာမ္တရားမ်ားလည္း လုိက္ျဖစ္ပါသည္တဲ့။ ( ဤကား သခၤါရ၏သဘာ၀)
အနိမ့္ဆုံး ေသာတာပန္ အရိယာျဖစ္ၿပီးလုိ႔ မဂ္ဥာဏ္နဲ႔ ထုိက္သင့္တဲ့ ကိေလသာအဆင့္မ်ားကုိ မပယ္ထားေသးဘူးဆုိယင္ေတာ့ ကုသုိလ္ေဇာနဲ႕ အကုသုိလ္ေဇာက လုံး၀ အားနည္း ပါးလႊားလာျခင္းမ်ဳိး မရွိေသးဘဲ အာရုံငါးပါး စိတ္( ပဥၥဒြါရ၀ီထိ) နဲ႔ ေတြးၾကံစိတ္ (မေနာဒြါ၀ီထိ) နွစ္မ်ဳိးထဲက တစ္မ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ကုသုိလ္ေဇာနဲ႔ လည္/ေဇာက်လုိက္၊ အကုသုိလ္ေဇာနဲ႔လည္/ေဇာက်လုိက္ စိတ္အစဥ္အတန္း(၀ီထိ) ေတြလည္ေန က်ေနအုံးမွာပါပဲတဲ့ ။ (ဤကား သခၤါရပစၥယာ ၀ိညာဏံ အရ- စိတ္၀ိညာဏ္ရဲ႕ ျဖစ္ပုံသေဘာသဘာ၀တည္း၊ )
အာရုံငါးပါး တစ္ပါးပါး နဲ႔ ျဖစ္ေစ၊ အတိတ္အေတြး အနာဂတ္အေတြးေၾကာင့္ ျဖစ္ေစ ( အတီတံ နာႏြာဂေမယ်၊ မဇၥ်ိမနိကာယ္) ပစၥဳပန္မွာ မေနတဲ့စိတ္ / မမွ်တတဲ့ စိတ္ေၾကာင့္ ျဖစ္လာတဲ့ (က်ေနရတဲ့) စိတ္အစဥ္အတန္း ကုသုိလ္ေဇာ ေစတနာ၊ အကုသုိလ္ေဇာ ေစတနာ ေၾကာင့္ ဘ၀သံသရာ ရထားႀကီး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး စီးကာ ေမာ္ေနရတဲ့ အျဖစ္ကုိ ဆုိက္ေရာက္ေနၾကရတယ္ ဆုိပဲ။
၃၁ ဘုံမွာ လည္ပတ္ေနတဲ့ အနႏၱသတၱ၀ါမ်ားဟာ ေစတနာရဲ႕သားေကာင္းမ်ားျဖစ္ၾကပါတယ္။ သတၱ၀ါမ်ား ၃၁ ဘုံတြင္ က်င္လည္ေနၾကရသည္မွာ ေစ့ေဆာ္မွဳေစတနာေၾကာင့္ က်င္လည္ေနရတာျဖစ္၏။
ကံကုိ ျဖစ္ေစတတ္တဲ့ အရာ သုံးမ်ဳိးရွိသတည္း။ ဒါကုိ ၀ိပါက၀ဋ္လုိ႔လဲ သုံးပါတယ္။ အမွန္မသိမွဳ -အ၀ိဇၨာ၊ ေတာင့္တေနမွဳ -တဏွာ၊ စဲြလန္းမွဳ -ဥပါဒါန္ ဆုိတဲ့ တရားသုံးမ်ဳိးကပဲ ေစတနာဆုိတဲ့ မ်ဳိးေစ့ကုိ ၃၁ ဘုံမွာ အပင္ေပါက္ေအာင္လုပ္ေပးေနတာပဲတဲ့။ တကယ္ကံ ေစတနာမ်ဳိးေစ့ကုိထုတ္တာကေတာ့ တဏွာ စက္ရုံက ထုတ္လုပ္ပါသည္တဲ့။
တဏွာ အမ်ဳိးအစားကလဲ သုံးပါးရွိပါတယ္။
၁။ ကာမတဏွာ
၂။ ဘ၀တဏွာ
၃။ ၀ိဘ၀ဏွာ ( ဗဟုသုတအျဖစ္မွ်သာ)
ေစတနာဆုိတဲ့ ကံမ်ဳိးေစ့ အက်ဳိးတရား ဘာေၾကာင့္ျဖစ္တာလဲလုိ႔ ေမးလာလွ်င္ေတာ့ အက်ဳိးတရားကား အေၾကာင္းတရားႏွင့္ မကင္းနဳိင္ေခ်တကား၊ ေစတနာမ်ဳိးေစ့ ျဖစ္ေၾကာင္းနွစ္မ်ဳိးပါရွိတယ္။
၁။ အ၀ိဇၨာ ပစၥယာ သခၤါရာ = အမွန္မသိမွဳေၾကာင့္ သခၤါရ -ေစတနာမ်ဳိးေစ့ ျဖစ္လာရျခင္း
၂။ ကမၼပစၥယာ ဇာတိ = ပစၥဳပ္ပန္ကံေစတနာေၾကာင့္ ပစၥဳပ္ပန္အက်ဳိး ဥပပတၱိေမြးျဖစ္ေနျခင္း
အထက္က (၁) နဲ႔ (၂) အႏွစ္ခ်ဳပ္လုိက္ယင္ ကမၼ၀ဋ္ လုိ႔လဲ ေခၚၾကပါတယ္။ အ၀ိဇၨာ နဲ႔ ကမၼဘ၀ ကမၼ၀ဋ္ေၾကာင့္ ေစတနာ မ်ဳိးေစ့အျဖစ္ကေန သတၱ၀ါအပင္ေပါက္လာတာပဲလုိ႔မွတ္ယူရမလားပဲ။ ဤကမၼ၀ဋ္နွစ္မ်ဳိးကေတာ့ သာမာန္ခ်ဳံေျပာယင္ သတၱ၀ါအားလုံးမွာလည္ေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘုရား ရဟန္ဒါမွာ လည္ေနတဲ့ ီကမၼ၀ဋ္ကေတာ့ ေစတနာမရွိတဲ့ ျပဳကာမတၱ ကိရိယာ အေနျဖစ္သာလည္ေနၾကသတဲ့။
“ေစတနာအမွားပါ ညီမရယ္” တဲ့ ၊ ေျပာရက္လုိက္ေလျခင္း၊ ေစတနာပါေနမွေတာ့ မွားတဲ့အမွားက ေသေသခ်ာခ်ာကုိမွားတဲ့ အမွားေပါ့၊ ေပါ့ေပါ့ တန္တန္မွားလုိက္တဲ့ အမွားမ်ဳိးမဟုတ္ဘူး လုိ႕ ဆုိလုိရာေရာက္သြားတာေပါ့၊ “ေမတၱာအမွားပါ”ဆုိ စကားသုံးလုိ႔ေတာ္ေသးတာေပါ့။
ငါ ၊ ငါ့ဥစၥာ ဆုိတဲ့ သကၠာယဒိ႒ိ ကင္းကင္း ၃၁ ဘုံရွိေစတနာေၾကာင့္ ေပါက္ဖြားလာရတဲ့ ( သခၤါရပစၥယာ ၀ိညာဏံ၊ ကမၼပစၥယာ ဇာတိ အရ) ျမင္ရ၊ မျမင္ရ အားလုံးကုိေကာင္းစားပါေစ၊ စတဲ့ ျဗဟၼစုိရ္တရားနဲ႔ က်င့္သုံးေနထုိင္ရင္ေတာ့ ေစတနာကံသတၱိကုိ အားနည္းေစတာ၊ ပေပ်ာက္သြားေစတာ ျဖစ္လာဖုိ႔ လမ္းစတစ္ခုပါပဲတဲ့။
ေမတၱာ ၊ ကရုဏာ၊ မုဒိတာ၊ ဥေပကၡာ ဆုိတဲ့ ျဗဟၼစုိရ္တရားမ်ားသည္ ေစတနာကုိ အားနည္းသြားေအာင္လုပ္ေပးတဲ့ေဆးတစ္မ်ဳိးပါပဲတဲ့။
ဥေပကၡာသေဘာကုိ ဒီေနရာမွာနည္းနည္းထပ္ရွင္းလုိပါသည္။ ဓာေရတီတိ ဓေမၼာ = သူ႕သေဘာသူေဆာင္ျခင္း သေဘာမ်ဳိးကုိဆုိလုိတာပါပဲ။ တစ္ခ်ဳိ႕က ဒါကုိေ၀ဖန္ၾကတယ္။ ဘုရားမတုိင္ခင္ကေရာ ဘုရားလက္ထက္မွာေရာ၊ ဘုရားသာသနာေနာက္ပုိင္းေရာ ျဗဟၼာ့ျပည္ေရာက္ေၾကာင္း ျဗဟၼာ့စုိရ္တရားေတြက ရွိေနၾကတာပါပဲတဲ့။ ျဗဟၼစုိရ္တရားကုိ က်င့္ေနရုံနဲ႔ ၃၁ ဘုံမွာ က်ည္လည္ေနရတဲ့ သားေကာင္ပဲ ျဖစ္ေနအုံးမွာပါပဲတဲ့ဗ်ာ။
လူ၊ နတ္ခ်မ္းသာေတာင္းတလွ်က္ ဒါနျပဳတယ္၊ သီလေဆာက္တည္တယ္။သမထဘာ၀နာပြားတယ္ ဆုိယင္ေတာ့ ၃၁ သားေကာင္းျဖစ္သြားရရွာတာပါပဲ။ေစတနာကံေန လြတ္ေျမာက္ေၾကာင္း ၀ိမုတၱိတရားလမ္းကုိ ဘုရားက မဂၢင္ရွစ္ပါးလမ္းစဥ္ကုိခ်ျပခဲ့ပါတယ္။ မဂၢင္တရားလမ္းစဥ္ကုိ ေလွ်ာက္လွမ္းကာ ဆင္းရဲျခင္းအမွန္ဒုကၡသစၥာကုိ သိျခင္း၊ ဒုကၡျဖစ္ေၾကာင္း တဏွာ သမုဒယ သစၥာကုိ သိျခင္း (တဏွာနံ ခယမဇၥ်ဂါ)၊ ဒုကၡခ်ဳပ္ေၾကာင္းလမ္း သုိ႔ဆုိက္ေရာက္ျခင္း၊ ဆင္းရဲခ်ဳပ္ေၾကာင္း မဂ္ကုိ ပြားမ်ားျခင္း ဆုိတဲ့ သိ၊ ပယ္၊ဆုိက္၊ ပြား လမ္းစဥ္မ်ားကုိ အားထုတ္လွ်င္ကား ၃၁ ဘုံကေနလြတ္ေၾကာင္း ေစတနာသားေကာင္းမ်ားအျဖစ္မွ လြတ္ေျမာက္လိမ့္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း .................
“သခၤါရတရားအားလုံးဟာ အနိစၥပါတကား” လုိ႔ ေျပာဆုိၾကတာဟာလဲ ျဖစ္လာသမွ် ရုမ္နာမ္းတရားမ်ားဟာလဲ ပ်က္သုံးကုန္းဆုံးၾကရတာခ်ည္းပါပဲတဲ့။ အ၀ိဇၨာ ပစၥယာ သခၤါရာ အရ- သခၤါရ-ေစတနာ ေစတသိက္နာမ္တရားသည္ ယွဥ္ဘက္ရုပ္နာမ္မ်ားနွင့္ အတူတူျဖစ္ပ်က္ၾကရပါသည္။ ေရွးက ရထားေခါင္းတဲြနဲ႔တူတဲ့ ေစတနာျဖစ္လွ်င္ ေနာက္တဲြမ်ားနဲ႔တူတဲ့ ယွက္ဘက္ ရုပ္နာမ္တရားမ်ားလည္း လုိက္ျဖစ္ပါသည္တဲ့။ ( ဤကား သခၤါရ၏သဘာ၀)
အနိမ့္ဆုံး ေသာတာပန္ အရိယာျဖစ္ၿပီးလုိ႔ မဂ္ဥာဏ္နဲ႔ ထုိက္သင့္တဲ့ ကိေလသာအဆင့္မ်ားကုိ မပယ္ထားေသးဘူးဆုိယင္ေတာ့ ကုသုိလ္ေဇာနဲ႕ အကုသုိလ္ေဇာက လုံး၀ အားနည္း ပါးလႊားလာျခင္းမ်ဳိး မရွိေသးဘဲ အာရုံငါးပါး စိတ္( ပဥၥဒြါရ၀ီထိ) နဲ႔ ေတြးၾကံစိတ္ (မေနာဒြါ၀ီထိ) နွစ္မ်ဳိးထဲက တစ္မ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ကုသုိလ္ေဇာနဲ႔ လည္/ေဇာက်လုိက္၊ အကုသုိလ္ေဇာနဲ႔လည္/ေဇာက်လုိက္ စိတ္အစဥ္အတန္း(၀ီထိ) ေတြလည္ေန က်ေနအုံးမွာပါပဲတဲ့ ။ (ဤကား သခၤါရပစၥယာ ၀ိညာဏံ အရ- စိတ္၀ိညာဏ္ရဲ႕ ျဖစ္ပုံသေဘာသဘာ၀တည္း၊ )
အာရုံငါးပါး တစ္ပါးပါး နဲ႔ ျဖစ္ေစ၊ အတိတ္အေတြး အနာဂတ္အေတြးေၾကာင့္ ျဖစ္ေစ ( အတီတံ နာႏြာဂေမယ်၊ မဇၥ်ိမနိကာယ္) ပစၥဳပန္မွာ မေနတဲ့စိတ္ / မမွ်တတဲ့ စိတ္ေၾကာင့္ ျဖစ္လာတဲ့ (က်ေနရတဲ့) စိတ္အစဥ္အတန္း ကုသုိလ္ေဇာ ေစတနာ၊ အကုသုိလ္ေဇာ ေစတနာ ေၾကာင့္ ဘ၀သံသရာ ရထားႀကီး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး စီးကာ ေမာ္ေနရတဲ့ အျဖစ္ကုိ ဆုိက္ေရာက္ေနၾကရတယ္ ဆုိပဲ။
၃၁ ဘုံမွာ လည္ပတ္ေနတဲ့ အနႏၱသတၱ၀ါမ်ားဟာ ေစတနာရဲ႕သားေကာင္းမ်ားျဖစ္ၾကပါတယ္။ သတၱ၀ါမ်ား ၃၁ ဘုံတြင္ က်င္လည္ေနၾကရသည္မွာ ေစ့ေဆာ္မွဳေစတနာေၾကာင့္ က်င္လည္ေနရတာျဖစ္၏။
ကံကုိ ျဖစ္ေစတတ္တဲ့ အရာ သုံးမ်ဳိးရွိသတည္း။ ဒါကုိ ၀ိပါက၀ဋ္လုိ႔လဲ သုံးပါတယ္။ အမွန္မသိမွဳ -အ၀ိဇၨာ၊ ေတာင့္တေနမွဳ -တဏွာ၊ စဲြလန္းမွဳ -ဥပါဒါန္ ဆုိတဲ့ တရားသုံးမ်ဳိးကပဲ ေစတနာဆုိတဲ့ မ်ဳိးေစ့ကုိ ၃၁ ဘုံမွာ အပင္ေပါက္ေအာင္လုပ္ေပးေနတာပဲတဲ့။ တကယ္ကံ ေစတနာမ်ဳိးေစ့ကုိထုတ္တာကေတာ့ တဏွာ စက္ရုံက ထုတ္လုပ္ပါသည္တဲ့။
တဏွာ အမ်ဳိးအစားကလဲ သုံးပါးရွိပါတယ္။
၁။ ကာမတဏွာ
၂။ ဘ၀တဏွာ
၃။ ၀ိဘ၀ဏွာ ( ဗဟုသုတအျဖစ္မွ်သာ)
ေစတနာဆုိတဲ့ ကံမ်ဳိးေစ့ အက်ဳိးတရား ဘာေၾကာင့္ျဖစ္တာလဲလုိ႔ ေမးလာလွ်င္ေတာ့ အက်ဳိးတရားကား အေၾကာင္းတရားႏွင့္ မကင္းနဳိင္ေခ်တကား၊ ေစတနာမ်ဳိးေစ့ ျဖစ္ေၾကာင္းနွစ္မ်ဳိးပါရွိတယ္။
၁။ အ၀ိဇၨာ ပစၥယာ သခၤါရာ = အမွန္မသိမွဳေၾကာင့္ သခၤါရ -ေစတနာမ်ဳိးေစ့ ျဖစ္လာရျခင္း
၂။ ကမၼပစၥယာ ဇာတိ = ပစၥဳပ္ပန္ကံေစတနာေၾကာင့္ ပစၥဳပ္ပန္အက်ဳိး ဥပပတၱိေမြးျဖစ္ေနျခင္း
အထက္က (၁) နဲ႔ (၂) အႏွစ္ခ်ဳပ္လုိက္ယင္ ကမၼ၀ဋ္ လုိ႔လဲ ေခၚၾကပါတယ္။ အ၀ိဇၨာ နဲ႔ ကမၼဘ၀ ကမၼ၀ဋ္ေၾကာင့္ ေစတနာ မ်ဳိးေစ့အျဖစ္ကေန သတၱ၀ါအပင္ေပါက္လာတာပဲလုိ႔မွတ္ယူရမလားပဲ။ ဤကမၼ၀ဋ္နွစ္မ်ဳိးကေတာ့ သာမာန္ခ်ဳံေျပာယင္ သတၱ၀ါအားလုံးမွာလည္ေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘုရား ရဟန္ဒါမွာ လည္ေနတဲ့ ီကမၼ၀ဋ္ကေတာ့ ေစတနာမရွိတဲ့ ျပဳကာမတၱ ကိရိယာ အေနျဖစ္သာလည္ေနၾကသတဲ့။
“ေစတနာအမွားပါ ညီမရယ္” တဲ့ ၊ ေျပာရက္လုိက္ေလျခင္း၊ ေစတနာပါေနမွေတာ့ မွားတဲ့အမွားက ေသေသခ်ာခ်ာကုိမွားတဲ့ အမွားေပါ့၊ ေပါ့ေပါ့ တန္တန္မွားလုိက္တဲ့ အမွားမ်ဳိးမဟုတ္ဘူး လုိ႕ ဆုိလုိရာေရာက္သြားတာေပါ့၊ “ေမတၱာအမွားပါ”ဆုိ စကားသုံးလုိ႔ေတာ္ေသးတာေပါ့။
ငါ ၊ ငါ့ဥစၥာ ဆုိတဲ့ သကၠာယဒိ႒ိ ကင္းကင္း ၃၁ ဘုံရွိေစတနာေၾကာင့္ ေပါက္ဖြားလာရတဲ့ ( သခၤါရပစၥယာ ၀ိညာဏံ၊ ကမၼပစၥယာ ဇာတိ အရ) ျမင္ရ၊ မျမင္ရ အားလုံးကုိေကာင္းစားပါေစ၊ စတဲ့ ျဗဟၼစုိရ္တရားနဲ႔ က်င့္သုံးေနထုိင္ရင္ေတာ့ ေစတနာကံသတၱိကုိ အားနည္းေစတာ၊ ပေပ်ာက္သြားေစတာ ျဖစ္လာဖုိ႔ လမ္းစတစ္ခုပါပဲတဲ့။
ေမတၱာ ၊ ကရုဏာ၊ မုဒိတာ၊ ဥေပကၡာ ဆုိတဲ့ ျဗဟၼစုိရ္တရားမ်ားသည္ ေစတနာကုိ အားနည္းသြားေအာင္လုပ္ေပးတဲ့ေဆးတစ္မ်ဳိးပါပဲတဲ့။
ဥေပကၡာသေဘာကုိ ဒီေနရာမွာနည္းနည္းထပ္ရွင္းလုိပါသည္။ ဓာေရတီတိ ဓေမၼာ = သူ႕သေဘာသူေဆာင္ျခင္း သေဘာမ်ဳိးကုိဆုိလုိတာပါပဲ။ တစ္ခ်ဳိ႕က ဒါကုိေ၀ဖန္ၾကတယ္။ ဘုရားမတုိင္ခင္ကေရာ ဘုရားလက္ထက္မွာေရာ၊ ဘုရားသာသနာေနာက္ပုိင္းေရာ ျဗဟၼာ့ျပည္ေရာက္ေၾကာင္း ျဗဟၼာ့စုိရ္တရားေတြက ရွိေနၾကတာပါပဲတဲ့။ ျဗဟၼစုိရ္တရားကုိ က်င့္ေနရုံနဲ႔ ၃၁ ဘုံမွာ က်ည္လည္ေနရတဲ့ သားေကာင္ပဲ ျဖစ္ေနအုံးမွာပါပဲတဲ့ဗ်ာ။
လူ၊ နတ္ခ်မ္းသာေတာင္းတလွ်က္ ဒါနျပဳတယ္၊ သီလေဆာက္တည္တယ္။သမထဘာ၀နာပြားတယ္ ဆုိယင္ေတာ့ ၃၁ သားေကာင္းျဖစ္သြားရရွာတာပါပဲ။ေစတနာကံေန လြတ္ေျမာက္ေၾကာင္း ၀ိမုတၱိတရားလမ္းကုိ ဘုရားက မဂၢင္ရွစ္ပါးလမ္းစဥ္ကုိခ်ျပခဲ့ပါတယ္။ မဂၢင္တရားလမ္းစဥ္ကုိ ေလွ်ာက္လွမ္းကာ ဆင္းရဲျခင္းအမွန္ဒုကၡသစၥာကုိ သိျခင္း၊ ဒုကၡျဖစ္ေၾကာင္း တဏွာ သမုဒယ သစၥာကုိ သိျခင္း (တဏွာနံ ခယမဇၥ်ဂါ)၊ ဒုကၡခ်ဳပ္ေၾကာင္းလမ္း သုိ႔ဆုိက္ေရာက္ျခင္း၊ ဆင္းရဲခ်ဳပ္ေၾကာင္း မဂ္ကုိ ပြားမ်ားျခင္း ဆုိတဲ့ သိ၊ ပယ္၊ဆုိက္၊ ပြား လမ္းစဥ္မ်ားကုိ အားထုတ္လွ်င္ကား ၃၁ ဘုံကေနလြတ္ေၾကာင္း ေစတနာသားေကာင္းမ်ားအျဖစ္မွ လြတ္ေျမာက္လိမ့္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း .................
No comments:
Post a Comment