Thursday, December 31, 2009

ႏွစ္ေဟာင္း(ဘင္) ကုိ ႏွဳတ္ခြန္းဆက္သ၍ ႏွစ္သစ္(ဥပါဒ္) ကုိ ႀကဳိဆုိလုိက္ၾကစုိ႔လား

ႏွစ္ေဟာင္းကုန္လုိ႔ ႏွစ္သစ္ကုိ ကူးေျပာင္းလုိ႔ ေရာက္လာခဲ့ျပန္ၿပီ။ အေဟာင္းအကုန္ အသစ္အကူး ႏွစ္သစ္ကူးအခါသမယမွာ ဒါန သီလ ဘာ၀နာကုသုိလ္ကံအသစ္ေတြနဲ႔အတူ ထုိင္းႏုိင္ငံေရာက္ ျမန္မာျပည္သားမ်ားအပါအ၀င္ ကမၻာ့ဘာသာေပါင္းစုံကို မဂၤလာရွိတဲ့ ႏွစ္သစ္မွာ ကုိယ္ေရာစိတ္ပါ က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ၊ေကာင္းကံအသစ္မ်ားမ်ားျပဳနဳိင္ၾကပါေစလုိ႔ဦးစြာပဏာမႏွဳတ္ခြန္းဆက္သလုိက္ပါသည္။

ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားနည္းတူပဲ အျခားေသာဘာသာ၀င္အေပါင္းတုိ႔ကလည္း မိမိတုိ႔ဆုိင္ရာ ယဥ္ေက်းမွဳထုံးတမ္းအစဥ္အလာအရ ကံအသစ္ျဖစ္တဲ့ သက္ႀကီးပူေဇာ္ပဲြ၊ အသက္လႊတ္ေဘးမဲ့ေပးပဲြ ၊ ေပးကမ္းစြန္က်ဲပြဲ၊မိဘေတြကုိကေတာ့တဲ့ပဲြစတဲ့ေကာင္းမြန္တဲ့အစဥ္အလာကုိယ္စီနဲႏွစ္သစ္ကုိႀကဳိဆုိၾကပါလိမ့္မယ္လုိ႔္ထင္ပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ အခ်ိန္ေတြဟာ တစ္စပ္တည္း မရပ္တန္႔ဘဲ ့ စကၠန္႔တုိင္း မီနစ္တုိင္း နာရီတုိင္းေျပာင္းလဲေနၾကပါတယ္။ တုိေတာင္းတဲ့အခ်ိန္က မထင္ရွားလွေလေတာ့ အခ်ိန္ၾကာပီး ရုပ္၀တၳဳမ်ား ျဖစ္ပ်က္တာ ထင္ရွားလွတဲ့ ႏွစ္တစ္ႏွစ္ကုိပဲ ႏွစ္ကူးၿပီ ( အခ်ိန္ကာလတစ္ခုေျပာင္းလဲၿပီ)လုိ႔ ေလာကသမုတိအမွန္အေနျဖင့္ ကူးေျပာင္းတယ္လုိ႔ သမုတ္လုိက္ၾကပါေတာ့တယ္။

လူေတြ တစ္ဦးနဲ႔ တစ္ဦး ေတြ႕လုိႀကယင္ တုိေတာင္းတဲ့ စကၠန္႔ေတြမွာ သတ္မွတ္၍ ခ်ိန္းေတြ႔ၾကမယ္မဟုတ္ပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ အခ်ိန္ကတုိေတာင္းလွလြန္းတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ပါပဲ။၊ ကာလတာရွည္တဲ့ နာရီ ၊ ရက္ေတြမွာ ခ်ိန္းဆုိၾကတာမ်ားပါတယ္။ သုိ႔ေပတည့္ တစ္ႏွစ္ဆုိတာ တုိင္းေတာင္းလွတဲ့ စကၠန္႕ကေလးေတြကုိစုစည္းထားတာပဲလုိ႔ ေလာကလူအမ်ားကလက္ခံၾကပီးသားပါပဲ။

သတိမမူလွ်င္ ျမဴေတြေတာင္မွျမင္ဖုိ႔ခက္ခဲလွပါတယ္။ ထုိနည္းတူပဲ သတိမမူခဲလွ်င္အခ်ိန္ရဲ႕အေျခခံ ကာလတုိကုိလည္း ျမင္နဳိင္ခဲၾကပါလိမ့္မယ္။

ဒါေၾကာင့္ ဗုဒၶက ဓမၼပဒ ၊ အပၸမာဒ၀ဂ္မွာ ဒီလုိ ေဟာထားခဲ့တာေနမွာပါပဲ။

အပၸမာေဒါ အမတံ ပဒံ၊ ပမာေဒါ မစၥဳေနာ ပဒံ။
အပၸမတၱာ န မီယႏၱိ၊ ေယ ပမတၱာ ယထာ မတာ။( ဂါထာ ၂၁)

ဆုိလုိတာကေတာ့……

ရုပ္နာမ္သေဘာေတြအေပၚမွာ သတိျမဲစြာရွိေနတဲ့သူဟာ အသက္ေသေပမယ့္ အၿမဲရွင္လ်က္ေနသူပဲတဲ့။
နာမ္ရုပ္တုိ႔ရဲ႕သေဘာေတြအေပၚမွာ ေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ေနတဲ့သူဟာ အသက္ရွင္ေပမယ့္ ေသလ်က္ေနတဲ့သူပါပဲတဲ့။
ဒါဆုိ သတိမူခဲ့လွ်င္ ျမဴကုိပင္ သင္ျမင္ေနရမွာပါပဲ ။ အဆုိင္အခဲတုိင္တာအေအာက္အအုံႀကီးေတြဆုိတာ အေျခခံ သဲပြင့္ျမဴမွဳန္ကေလးေတြနဲ႔ ဆင့္ကဲေျပာင္းလဲတညေဆာက္္ထားတာေပါ့။ တစ္ႏွစ္ဆုိတာဟာလဲ အေျခခံ စကၠန္႔ကာလအတုိေတြကုိ ဆင့္ကဲ စုစည္းထားတာေပါ့။

ဓမၼစၾကာမွာေတာ့ အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ လုိ႔ မွတ္ထားခဲ့ဖူးပါတယ္။ ေလာကႀကီးက အလင္းစက္ေတြေပါင္းစပ္ရာကေန အဆုိင္အခဲ ပုံသ႑ာန္ေတြအထိဆင့္ကဲ ျဖစ္လာၾကတာပါပဲ။

ဓာတ္ အႀကီးစား ေလးမ်ဳိး၊ ဓာတ္ အငယ္စား (အ႒ကလာပ္ရုပ္) ရွစ္မ်ဳိးနဲ႔ ဓာတ္တစ္ခုက ဦးေဆာင္ က်န္ဓာတ္ေတြ ေနာက္လုိက္ျဖစ္ေနတဲ့အစုသေဘာနဲ႔ ေလာကႀကီးက ပုံ႑ာန္အမ်ဳိးနဲ႔ ခ်ယ္လွယ္လာၾကရင္း မူရင္းေျပာက္သြားေလာက္ေအာင္ နာမည္တစ္ခုေပၚ ေနာက္နာမည္တစ္ခုနဲ႔ဖုံးလႊမ္ပစ္လုိက္ၾကပါတယ္။

သူဘာသာသူရွိေနတဲ့ အခ်ိန္ကုိ စကၠန္႕ ၊ မီနစ္၊ နာရီ၊ ရက္၊ လ၊ ႏွစ္ ေတြနဲ႔ ေသးငယ္ရာကေန ႀကီးမားလာတဲ့ အဆင့္ကုိ နာမည္ပညတ္ေတြနဲ႔ အဆင့္အဆင့္အစားထုိးပစ္လုိက္ၾကတယ္ေလ။ ဒါေၾကာင့္လူေတြဟာ နာရီရဲ႕လႊမ္းမုိးမွဳေအာက္၊ အခ်ိန္ရဲ႕လႊမ္းမုိးေအာက္မွာ ေန႔စဥ္နဲ႔မွ် မလြတ္မလပ္နဲ႔ နစ္မြန္းေနၾကရပါတယ္တဲ့။
ဦးေနွာက္ထဲမွာ နာရီေတြကုိ ထည့္ထားမိၾကတာလုိ႔ပဲေပါ့။

အဘိဓမၼာေ၀ါဟာရေတြမွာေတာ့ ရုပ္နာမ္တရားကေတာ့ ဥပါဒ္ နဲ႔ ဘင္ ( ဥဒယဗၺယ-ျဖစ္ပ်က္) ေပါ့၊ ဘင္ဆုိတဲ့ အေဟာင္းကာလကုိ ဥပါဒ္ဆုိတဲ့ အသစ္ကာလက အစားထုိး၍ ၀င္ေျပာင္းေပးလုိက္တာပါပဲ။ ေရွးေရွးနာမ္ရုပ္အေဟာင္း(အပ်က္၊ဘင္ခဏ)ကုိစြန္႔ခြာႏွဳတ္ခြန္းဆက္သ၍ ေနာက္ေနာက္နာမ္ရုပ္အသစ္(အျဖစ္ ၊ဥပါဒ္ခဏ)အစားထုိး၍ ႀကဳိဆုိလုိက္ၾကလုိက္တာေပါ့။

လူေတြဟာလဲ မီနစ္တုိင္း စကၠန္႔တုိင္း ေမြးၿပီးေသေနၾကတာပါပဲ။ ခဏိက ဇာတိ ဇရာ မရဏလုိ႔ ေခၚရမွာထင္ပါတယ္။ သုိ႔ေပမယ့္ ထင္းရွားလွတဲ့ ရုပ္ကုိယ္ေကာင္အဆုိင္အခဲႀကီး မိခင္၀မ္းကေနေမြးလာတာကုိပဲ ေမြးလာၾကတယ္။ ဒီရုပ္ကုိယ္ေကာင္ႀကီး အသက္ထြက္၍ ေသသြားတာကုိပဲ ေသဆုံးတယ္လုိ႔ ထင္းရွားတဲ့ (ဇာတိ ဇရာ မရဏ) ဘ၀တစ္ခု ေသၿပီးေမြးတယ္ဆုိတာ သက္မွတ္ၾကတာမ်ားပါတယ္။

ဓမၼရဲ႕အႏွစ္သာရကေတာ့ အခ်ိန္ကာလနဲ႔ ေနရာဌာနတုိ႔ရဲ႕အလြန္မွာရွိပါတယ္( True Dhamma exists beyond Time and space)။ ဓမၼရဲ႕ အႏွစ္ကုိ ရထားၿပီးတဲ့ ဗုဒၶကုိ အဂုၤလိမာလက “ ရဟန္းႀကီး ရပ္ပါေတာ့၊ ငါ့ကုိေၾကာက္၍ မေျပးပါနဲ႔” တဲ့။ ဗုဒၶကေတာ့ အဂုၤလိမာလကုိ ဒီလုိျပန္ေျပာလုိက္တယ္။ “အေမာင္ ဟိ ံသက ၊ ငါက ရပ္ေနပါတယ္။ သင္ကသာ ေျပေနတဲ့သူပါ”ဲတဲ့။ တကယ္ေတာ့ ဗုဒၶက အခ်ိန္ကာလနဲ႔ ေနရာဌာနကုိ ေက်ာ္လြန္ခဲ့ၿပီးတဲ့သူျဖစ္လုိ႔ ဒီစကားကုိ ေျပာလုိက္တာပါပဲ။ ကြ်ႏု္ပ္တုိ႔ ပုထုဇဥ္ေလာကလူသားေတြမွာေတာ့ အခ်ိန္ကာလနဲ႔ ေနရာဌာနေတြကုိ ေက်ာ္လႊားဖုိ႔ ႀကဳိးစားေနၾကရင္း ေျပးလႊားေနၾကတုန္း ေဟာ.. ႏွစ္သစ္တစ္ခုကုိေတာင္ ေရာက္လာျပန္ၿပီပါေကာလား။

ႏွစ္သစ္မွာ မဂၤလာသုခအေပါင္းႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္း ျပည့္စုံၾကပါေစလုိ႔ ေမတၱာပုိ႔သလုိက္ပါသည္ အားလုံးေသာ ကမၻာသူကမၻာသားအေပါင္းတုိ႔…………………


Monday, December 7, 2009

နားလည္ေပးပါတယ္ ေလာကဓမ္ရယ္....


ေလာကမွာ အေကာင္းေလးမ်ဳိး အဆုိးေလးမ်ဳိးနဲ႔ ေန႔စဥ္လည္ပတ္အစားထုိးကာရွာေဖြေနၾကတာဟာ (ေလာကဓမၼ=) ေလာကဓမ္ပါပဲတဲ့။ ေလာကဓမ္ရွစ္မ်ဳိးရွိတယ္ဆုိတာလဲ လူတုိင္းသိၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ လူအမ်ားက အဓိပၸါယ္ေကာက္မွားလုိ႔ ဆင္းရဲတာ၊ မေကာင္းတာခံစားေနရတာကုိပဲ ေလာကဓမ္လုိ႔ထင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ျမန္မာစကားမွာ ဖြင့္ဆုိမွဳ မွားခဲ့တဲ့စကားလုံးေတြက ခပ္မ်ားမ်ားပဲမဟုတ္ပါလား။ ဥေပကၡာကုိ လစ္လ်ဴရွဳတယ္ ဆုိတဲ့စကားလုံးမ်ဳိးေတြနဲ႔ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ခဲ့သလုိမ်ဳိးေပါ့။ ေလာကဓမ္ကုိ ဆက္ေျပာရယင္ေတာ့ျဖင့္ ရွစ္မ်ဳိးရွိပါတယ္။

၁။ လာဘ- လာဘ္ရျခင္း
၂။ အလာဘ- လာဘ္မရျခင္း
၃။ ယသ- အၿခံအရံေပါျခင္း
၄။ အယသ- အၿခံအရံမဲ့ျခင္း
၅။ နိႏၷ - ကဲ့ရဲခံရျခင္း
၆။ ပသံသ- ခ်ီးမြမ္းခံရျခင္း
၇။ သုခ- ခ်မ္းသာျခင္း
၈။ ဒုကၡ- ဆင္းရဲျခင္း


ေကာင္းတာေလးမ်ဳိး၊ မေကာင္းတာေလးမ်ဳိး ၊ေပါင္းေတာ့ ရွစ္မ်ဳိးရွိပါတယ္။ အဓိပၸါယ္ေကာက္ယူတာမွားလာခဲ့ၾကေတာ့ မေကာင္းတာနဲ႔ဆင္းရဲတာကုိပဲ ေလာကဓမ္လုိ႔ ျမန္မာလူမ်ဳိးတုိ႔ရဲ႕စိတ္ထဲမွာ ရွိေနၾကတယ္။ အဲဒီရွစ္မ်ဳိးကုိပဲ တစ္ခုနဲ႔ တစ္ခု အစားထုိး ေျပာင္းလဲေပးျခင္းျဖင့္ ေန႔ ၊ ရက္၊ လ၊ ႏွစ္ ေတြကုိ မိမိရဲ႕အသက္နဲ႔ ေပါင္း၊ ေျမွာက္၊ စား လာၾကတယ္။ ဒါနဲ႔ အသက္ႀကီးလာၾကၿပီး ဘ၀ေဟာင္းတစ္ခု ရပ္တန္႔ကာ ေနာက္ဘ၀သစ္တစ္ခုဆုိတဲ့ သစ္ပင္တစ္ပင္ကုိ စတင္စုိက္ပ်ဳိးလာၾကရေတာ့တယ္။ မဇၥ်ိမပဋိပဒါ အလယ္လမ္းစဥ္ဆုိတာ ေကာင္းေလပါး အစြန္းတစ္ဖက္ကုိလည္းမကပ္ညိ၊ မေကာင္းေလးပါး အစြန္းတစ္ဖက္ကုိလည္း မကပ္ညိတာ မ်ဳိးကုိဆုိလုိတာျဖစ္ေၾကာင္းပါ။ ေန႔စဥ္လူသားမ်ားကေတာ့ ဟုိဘက္အစြန္းကုိေရာ ဒီဘက္အစြန္းကုိပါ ကပ္ညိပီး အမွန္မသိမွဳ ေမာဟနဲ႔ အစားထုိး လ်စ္လ်ဳပစ္ေနၾကပါတယ္( Objects are replaced by ignorance )။ ေမာဟနဲ႔ ေခ်ဖ်က္တယ္ဆုိတာကေတာ့ ေရွ႕အာရုံေဟာင္းတစ္ခုကုိ ေနာက္အာရုံအသစ္တစ္ခုနဲ႔အစားထုိးလ်က္ လ်စ္လ်ဴရွဳလ်က္သယ္လာတာကုိ ဆုိလုိတာပါပဲ။ ဘုရားကေတာ့ ဥပမာလြယ္လြယ္နဲ႔ ထင္ရွားေအာင္ ေလ်ာင္း ၊ထုိင္၊ ရပ္၊ သြား ဆုိတဲ့ အိရိယာပုဒ္ေလးပါးအာရုံကုိ သတိလက္လြတ္ကာ တစ္ခုနဲ႔ တစ္ခုအေျပာင္းလဲလုပ္ေနတာရဲ႕အစပ္( ဥပမာ-အထုိင္နဲ႔ အထ)မွာ မသိျခင္းမ်ဳိးပဲေဟလုိ႔ ေျပာခဲ့တာပါ။ ဒါေၾကာင့္ပဲ ဗုဒၶက အက်ဥ္းခ်ဳံးစကား ေလ်ာင္း၊ ထုိင္ ၊ ရပ္၊သြား ေလးပါးအိရိယာပုထ္(=၀ိဟရတိ) မေမ့အေလ်ာ့ မေပါ့အဆ သတိရွိရွိ ေနရစ္ခဲ့ၾကေလာ့ ခ်စ္သားတုိ႔(=အပၸေဒန သမၸာေဒထ) ေနာက္ဆုံးစကား မိန္႔ထားခဲ့တာမွာပါပဲ။ လူေတြဟာ ျပင္ပအာရုံခ်မ္းသာတာဟာ ငါတကယ္ခ်မ္းသာတာပဲလုိ႔ သညာနဲ႔ မွတ္ထင္ပီး ေန႔စဥ္အစားထုိးေတာက္ေလွ်ာက္လုိက္ေနၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လုိက္ေလေလ ေမာေလေလျဖစ္ပီး ေပ်ာ္ရႊင္ၿငိမ္းခ်မ္းမွဳေတြ ေ၀းသထက္ ေ၀းေ၀းလာ ေလေလပါပဲတဲ့။ တံလ်ပ္ကုိ ေရထင္ ေရႊသမင္ အလုိက္မွားခဲ့ပီေပါ့။

ပုံစံေျပာင္းလႊဲၿပီးသယ္ယူလာတဲ့အတြက္ အမွန္တရားတစ္ခုကုိ လူသားေတြက ရွာေဖြလုိ႔မရခဲ့တာျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။ တံလ်ပ္ဆုိတဲ့စကားလုံးက တံ = ေရ၊ လ်ပ္= အရိပ္အေရာင္ (အေငြ႔) လုိ႔ေျပာရမယ္ထင္ပါတယ္။ ေနပူအရွိန္ေၾကာင့္ တရိပ္ရိပ္ထေနတဲ့ တံလ်ပ္ဟာ တကယ္ေတာ့ ေရအစစ္ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ သုိ႔ေသာ္ျငားလည္း ေရကုိဆာေလာင္မြတ္သိပ္လွသည့္ သညာသိ ေရႊသမင္ေလးအဖုိ႔မွာေတာ့ ေသာက္ရလုိက္ယင္ေတာ့ အေမာေျပေစမည့္ေရ လုိ႔ထင္ေနပါတယ္။

လူသားေတြဟာလဲ အတြင္းက ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟမီး အေငြ႔ေတြ႕က ေလာင္ကြ်မ္းစရာ ျမင္ေတြ႔ေနရတဲ့ အာရုံေတြကုိ အစစ္အမွန္ သုခပဲလုိ႔ အထင္ေရာက္ၿပီး ေန႔စဥ္လုိက္လံရွာေဖြလ်က္ေလာင္ကြ်မ္းပစ္ၾကပါတယ္။ ေရႊသမင္ တံလ်ပ္ကုိ ေရထင္သလုိမ်ဳိးပဲေပါ့။ တကယ္ေတာ့ အျပင္မွာ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ်ရွာေဖြေနတဲ့အရာေတြဟာ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟမီးေတြနဲ႔ အေငြ႔ပ်ံ အလင္းတုိက္စားလုိ႔ ေနစဥ္ရွာေဖြလာသမွ်အာရုံေတြဟာ ၀သြားတယ္။ အားရသြားတယ္ဆုိတာ မရွိပါဘူး။ ဒီလုိအာရုံမီးစာကုိ အာရမၼဏိကကိေလသာေလာင္ကြ်မ္းလုိက္တာကုိေတာ့ သတိမမူလ်င္ ျမဴ(မီးအေငြ႔)ကုိပင္ မျမင္စြမ္းနဳိင္တာဟာ ေမာဟရဲ႕လက္ခ်က္ေၾကာင့္ပါပဲတဲ့။

လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားကလည္း လူအမ်ား ငါးပါးအာရုံမွာ ေရွ႕အာရုံတစ္ခုကုိ ေနာက္အာရုံတစ္ခုနဲ႔ ေန႔စဥ္အစားထုိးလ်က္ နစ္ေမ်ာေနတဲ့ သေဘာမ်ဳိးကုိ သံေ၀ဂေတးထပ္နဲ႔ေရးျပေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။

“ငါးအာရုံ ဘင္အစု၊ ခင္မွဳနဲ႔ ေန႔အကုန္၊
နင္ယခု ေမ့ပုံလုိ ၊ ေတြ႕မႀကဳံစခမ္း၊
ပယ္ေလး၀ ေသာကဘုံမွာ ၊ ေမ်ာရယုံရွိေတာ့ ခမန္း။
ေအာ္အ၀ီစိ ေသာင္းအငူမွာ ေခါင္းမျပဴစတမ္း၊
ႏွစ္အရွည္နစ္မည္လမ္းကုိလ ၊ နင္ေမွ်ာ္စမ္းနင့္ကုိ၊
ေဒသနာထင္အလင္းရယ္နဲ႔ နင့္အဖ်င္းပုိထက္သာပို၊
သည္ေလာဘစရုိက္အုိကုိ ..............”
စသည္ျဖင့္ ေနာင္လာေနာက္သားတပည့္မ်ားအတြက္ သတိသံေ၀ဂ ရရွိရန္ ေရးစပ္ကုံးခဲ့သည္ မဟုတ္ပါလား။

ေအာ္....တကယ္ေတာ့လဲ ေလာကဓမ္ဆုိတာ ေကာင္းေကာင္း ဆုိးဆုိး ႏွစ္မ်ဳိးစလုံးကုိ ဆုိလုိတာပါပဲ။ အဲဒီနွစ္မ်ဳိး ႀကဳံေတြ႕လာယင္ စိတ္ဓာတ္ယိမ္းယုိင္မသြားေအာင္ ထိန္းသိမ္းထားနဳိင္တဲ့ ပဇၥ်ိမပဋိပါဒါ အစြန္းႏွစ္ဖက္ကင္းတဲ့ အလယ္လမ္းစဥ္ ျဖစ္တဲ့ ေကာင္းေကာင္း ဆုိးဆုိး တုန္လွဳပ္ျခင္း မရွိဘူး( ဖု႒ႆ ေလာကဓေမၼဟိ၊ စိတၱံ ယႆ နကမၸတိ ) ဆုိတာ ဒီလုိမ်ဳိးအဓိပၸါယ္ေတြျပည့္၀ေနပါလိမ့္မယ္လုိ႔ ေတြးေတာၿပီးေတြးေတာေနမိရင္း.........



Wednesday, November 25, 2009

ဘာေၾကာင့့္ လူေတြ ေရြ စိန္ ကုိ ၀တ္ဆင္ ရသလဲ



ကမၻာစျဖစ္တည္ကတည္းက ရုပ္၀တ္ထုသက္တမ္း အႏုအရင့္ကုိ တြက္ၾကည္ယင္ေတာ့ ရတုေတြ လုပ္လာခဲ့တဲ့ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမွဳကုိ ျပန္ေတြးၾကည့္ရမယ္ထင္ပါတယ္။ ေငြရတု၊ ေရႊရတု၊ စိန္ရတု၊ပတၱျမားရတုတဲ့ေလ။

ကမၻာဦးကစတင္ၿပီး လူေတြက သက္သမ္း အႏုအရင့္ကုိလုိက္ကာ ၀တ္ဆင္လာၾကပါတယ္။ ကမၻာမွာ ပဌမဆုံး စတင္ျဖစ္တာက ေျမႀကီးပါပဲ။ ေျမႀကီးေတြၾကာလာေတာ့ ေက်ာက္ခဲ့ျဖစ္လာတယ္။ ေက်ာက္ခဲေတြၾကာလာေတာ့
သံျဖစ္လာတယ္။ သံၾကာလာေတာ့ ေၾကးျဖစ္လာတယ္။ ေၾကးၾကာလာေတာ့ ေငြျဖစ္တယ္တယ္။ စိန္ျဖစ္လာတယ္။ ကမၻာတည္စကတည္းက မာေၾကာတဲ့အရာ၀တ္ထုဆုိတာ ေျမႀကီး ပါပဲတဲ့။ အဲဒီေျမႀကီးဟာ အဆီးခဲျဖစ္ေနသတဲ့။ ေနာက္ၾကာသထက္ၾကာလာေတာ့မွ ...
ပတၱျမားျဖစ္လာတယ္။ ဒါက သက္တမ္းအႏု အရင့္ေပၚမွာမူတည္ၿပီး ဒီဓာတ္ေပၚမွာ အမွီယူလုိ႔ရေအာင္ ( ဓာတ္ကူးယူ) ၾကတာပါပဲ။ အဲဒါကုိ အမွတ္မွားၾကၿပီး ေရႊ ၊ ေငြ ေတြ အေပၚမွာ တပ္မက္စရာလုိ႔ ယူဆလာၾကတယ္။
သတ္မွတ္တဲ့ခ်က္တန္ဖုိးအေပၚမွာ သမုတိ ခ်က္ လုလာၾကတယ္။ ၾကြားစရာအျဖစ္ယူဆလာၾကတယ္။
အခုေခတ္မွာေတာ့ ကား၊ မုိဘုိင္းဖုန္း၊ ဇိမ္ခံပစၥည္းေတြ ကုိ အေနာက္တုိင္းက တန္ဖုိးျဖတ္ခ်က္အေပၚမွာမူတည္
ၿပီး ဒါသည္ပင္လ်င္ တကယ္အမွန္ပဲလုိ႔ယူဆလာၾကတယ္။ တကယ္ေတာ့ သမုတိအမွန္ေလာက္မွ်သာျဖစ္ပါတယ္။ သမုတိသစၥာက ၀ိပလႅာသနဲ႔ ခ်ယ္လွယ္ေလေတာ့ စိတ္ထဲက ေရာင္ျပန္ဟတ္လာတာေပါ့။

လူေတြက ပုိက္ဆံကုိ ထုတ္လုပ္ပါတယ္။ ပုိက္ဆံမတုိင္ခင္ကေတာ့ ကုန္ပစၥည္းခ်င္းဖလွယ္လာခဲ့ၾကတယ္။ လူေတြကုိတုိင္ထုတ္ထားတဲ့ ပုိက္ဆံကပဲ လူေတြ ဒုကၡျပန္ေပးေနတယ္။ ပုိက္ပုိက္ရွာလုိက္တာ လင့္ဟာသြားတဲ့ တကယ့္ေပ်ာ္ရႊင္မွဳေတြကုိေတာင္ လူေတြမွာ မရလာရွာၾကေတာ့ပါဘူး။ ( ဆက္ပါအုံးမယ္)



Tuesday, November 17, 2009

သတိမမူ ဂူမျမင္၊ သတိမူလ်င္ ျမဴကုိပင္ ျမင္ႏုိင္ပါသည္


( အုတ္တခ်ပ္ သဲတပြင့္)
ကမၻာႀကီးက အႏုျမဴကေန စတင္ၿပီး အႏုျမဴမွာတင္ျပန္ဆုံးပါတယ္။ အုတ္တခ်ပ္ သဲတစ္ပြင့္ဆုိတဲ့ စကားေလးကုိ ရွင္းလင္းၾကပါစုိ႔၊ ၿမဳိ႕ႀကီးျပႀကီးေတြမွာျမင္ေနၾကရတဲ့
မုိးတိမ္မကျမင့္မားလွတဲ့ အေဆာက္အဦးေတြက ဘယ္ကေနစတာလဲေပါ့။ အုတ္ခ်ပ္တစ္ခုခ်င္းစီေတြကုိ စီကာစဥ္ကာ ထပ္ၿပီး ေပါင္းထားလုိ႔ ဒီလုိအေဆာက္အအုံေတြျဖစ္လာတာေပါ့။ အုတ္ခ်ပ္ကလဲ သဲေတြကုိ ေပါင္းစဥ္းထားလုိ႔ အုပ္ခ်ပ္ေတြျဖစ္လာတာျဖစ္တယ္။ အငယ္ဆုံးသဲတစ္ပြင့္ခ်င္းကေန အုတ္တစ္ခ်ပ္ျဖစ္လာတယ္။ အုတ္တစ္ခ်ပ္ကေန ေပါင္းလုိက္ေတာ့ ႀကီးမာတဲ့ အေဆာက္အအုံေတြျဖစ္လာတယ္။ ႀကီးမားတဲ့ အေဆာက္အအုံေတြပ်က္စီးသြားျပန္ေတာ့ ဆုိင္ကယ္လင္း စစ္တမ္( cycling system) အရ ေျမမွဳန႔္သဲမွဳန႔္ျပန္ျဖစ္သြားတာေပါ့ဗ်ာ။ လူသားေတြရဲ ခန္ဓာကုိယ္ဟာလဲ အေငြ႔လုိမ်ဳိး (ရုပ္ဓာတ္ေငြ႔) အမွဳန္ေတြကေန စတင္ထားတာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေငြေတြကလဲ နာရီး မီနစ္စကၠန္႔ မလပ္ ေငြ႔ေငြ႔နဲ႔ အလင္းတုိင္းစားၿပီး ပ်က္စီးေနတာပါပဲ။ အဲဒါကုိပဲ အနိစၥလုိ႔ ေျပာတယ္ထင္ပါတယ္။ အေငြ႔ေတြထြက္တာထင္ရွားတာကေတာ့ ပထမလူတစ္ေယာက္ေရခ်ဳိးပီးထြက္လာတဲ့ေရခ်ဳိးခန္းကုိ ေနာက္လူ ( သင္ျဖစ္ေနခဲ့ယင္)သင္၀င္သြားခဲ့ယင္ ေရခ်ဳိးခန္းကပူေနတာကုိ သင္ခံစားမိမွာပါ။ အဲဒါဟာ (အရင္လူက) သူ႔ခန္ဓာထဲက ရုပ္ဓာတ္အမွဳန္အမြားေတြလြင့္စင္ပီး ( အလင္းပ်ံကာ ပ်က္စီးေနတယ္ဆုိတဲ့ သက္ေသပဲေပါ့ဗ်ာ။ )ဒါေၾကာင့္ လူေတြက အုိမင္းလာတဲ့ သေဘာ(သႏၱတိဇာတိ ဇရာ မရဏ)ျဖစ္လာရပါတယ္။ ရက္ ၊ လ ၊ ႏွစ္ေတြ ၾကာလာေတာ့ ပုံစံေတြေျပာင္းလဲလာတာျဖစ္တယ္။ ရွင္းရွင္းေျပာရယင္ ရုပ္ဓာတ္ေတြကုန္ဆုံးေနတယ္လုိ႔ ေျပာတာေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီ လုိပဲ နာမ္ဓာတ္ဟာလဲ ေျပာင္းလဲ ေၾကြလြင့္ေနတာပါပဲေပါ့။
အႏွစ္ခ်ဳပ္ၾကည့္ေတာ့ လူဆုိတာ ရုပ္ဓာတ္ နဲ႔ နာမ္ဓာတ္ႏွစ္ခုကုိ ေပါင္းထားတဲ့ သတၱ၀ါ တစ္ေကာင္ပါပဲလားဗ်ာ။

Friday, October 9, 2009

MANORANGONBARUA. PASSPORT NO.B.1677789
FATHER NAME; MIMANDARA BARUA, BIRTH OF DATE 05.08.1982
PASSPORT EXPIRES 25-04-2013
RESIDENCE.WATNANTIKARAM. 3/2 LAONADEE ROAD,MAUNG DISRIC, KHONKEAN PROVINCE,40000.THAILAND

STUDENT CODE 520518025 -
1.MATHER NAME. PATALI BALA

Monday, September 28, 2009

ငါတုိ႕ေနရာ ဤေျမကမၻာ .....


ကုိယ့္တုိ႔ ရြာအေၾကာင္းေျပာေတာ့မယ္ဆုိယင္ ေတာေတြျပဳန္းတီးၿပီး ရြာသားေတြ စုိက္တဲ့ သီးႏႇံေတြက တစ္နႇစ္ထက္တစ္ႏႇစ္ အပူရႇိျမင့္တက္လာလုိ႕ သဘာ၀အတုိင္း ဓာတ္ေျမႀသဇာမပါဘဲ အသီးအထြက္ေလ်ာ့လာတာကုိ သတိထားမိပါတယ္။ ေလာေလာဆယ္ ကုလသမဂၢမႇာလည္း ေတာျပဳန္တီးတာနဲ့ ကမၻာႀကီးပူေႏြးလာမႇဳ ဆုိတဲ့ ေကာင္းစဥ္ေတြနဲ႔ပဲ ကမၻာ့ထိပ္တန္းေဆြးေႏြးမႇဳလုပ္လာတာေတြ႕ေနရတယ္။သူတုိ႕ကေတာ့ ေရာင္စုံမီးေတြေအာက္မႇာ ခန္းနားႀကီးက်ယ္စြာနဲ႔ေဆြးေႏြၾကေနၾကတာေပါ့။ တုိ႔ကေတာ့ ရြာမႇာ ဖေယာင္းတုိင္မီးနဲ႔ပဲ လူေတြစုံတုန္း ေတာင္ယာခုတ္လုိ႔ ေတာျပဳန္းတီးလာနဳိင္တဲ့ အႏၱရာယ္ကုိ တစ္ခါတုန္းက ႀကဳံလုိ႔ ေျပာျပခဲ့ဖူးပါတယ္။ ရြာသူရြာသားေတြက ဘာေတြလာေျပာေနပါလိမ့္လုိ႔တစ္ခ်ဳိ႕က ေတြးေတာစရာ ျဖစ္ေနၾကပါလိမ့္မယ္။ ရြာလယ္မႇာ ေတာင္က်ေခ်ာင္းေရကေတာ့ ငယ္ငယ္ကဆုိ တေပါင္း တံခူးလထိ ေရေတြရႇိေနခဲ့ပါတယ္။ အခုအခ်ိန္မႇာေတာ့ ျပာသုိလ၊ တစ္ပုိးတြဲလေလာက္ဆုိပဲ ကြ်ဲ၊ႏြားနဲ႔ လူေတြက ရြာလယ္ ေတာင္ေပၚကေနစီးလာတဲ့ ေခ်ာင္းေရကုိ လုယက္ သုံးေနရသလုိျဖစ္လာေနၾကၿပီ၊ ေတာင္ပတ္လည္၀ုိင္းေနတဲ့ ေက်းလက္ခ်စ္ဖြယ္ရြာေလးမႇာေတာ့ ရြာသားေတြက ရာဘာပင္ေတြ၊ လိမ္ေမာ္ပင္ေတြ ၊ မင္းဂြတ္သီးပင္ေတြ၊ သံပရာပင္ေတြစုိက္တာနဲ႔တင္ ေျမေနရာမလုံေလာက္လာေလေတာ့ စုိက္စရာမရႇိေျမမေလာက္ေတာ့ ေတာင္ေပၚတက္ၿပီး ေတာင္ယာခုတ္ယင္း ျခံခင္းေတြ ခဲ်႕ထြင္လာၾကတယ္။ သဘာ၀သစ္ေတာကေပးနဳိင္တဲ့ ေရ၊ ေလ၊ သဘာ၀ေျမ ႀသဇာ ေတြကလုိသေလာက္မရၾကေတာ့ေပ။ အစရႇာေတာ့ ရြာလယ္မႇာ စုိက္တဲ့ အသီး အရြက္ စားပင္ေသာက္ပင္ ႀကီးငယ္မ်ားလဲ သဘာ၀ေျမဆီလႊာခန္းေျခာက္လာေတာ့ သဘာ၀မဟုတ္တဲ့ ျပည္တြင္း ျပည္ပ ဓာတ္ေျမ ၾသဇာေတြ အားကုိးလာၾကရတယ္။
ရြာဦးေက်ာင္းဆရာေတာ္ကလဲ ဒါကုိသိပ္မသိေတာ့ အထူးအေထြမေျပာလုိ၊ ေျပာဖုိ႕တာ၀န္ေပးတဲ့သူကုိေတာ့ နည္းနည္းေတာ့ အခ်ဥ္ဖတ္သမားျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။ လူတစ္ေယာက္က ကုိယ္ထုိင္ေနတဲ့ သစ္ကုိင္းကုိပဲ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ ျဖတ္ေနေလေတာ့ လမ္းေဘးလူက အျမင္မေတာ္လုိ႔သတိေပးခဲ့ယင္ေတာင္မႇ ကဲ့ရဲ႕တဲ့ မ်က္လုံးနဲ႔ လႇမ္းၾကည့္ခံၾကရေသးတယ္။
ဒါနဲ႔ ရြာလည္မႇာလမ္းျဖတ္ေလႇ်ာက္ေတာ့ ေတာင္သူတစ္ေယာက္က ေမးလာတယ္။ ေရႇးအစဥ္ဆက္ သူတုိ႕ဘုိးဖြားဘီဘင္ကတည္းက ဒီလုိပဲ ရုိးရာ အစဥ္လာ လုပ္စားလာတာ အခုေနခါမႇ မ်ဳိးစုံေနေတာ့တာပဲတဲ့။ ကမၻာပ်က္ခါနီး ေနမင္းႀကီး ခုနစ္စင္းထြက္ယင္ ကမၻာေလာင္မယ္မဟုတ္လား၊ အဲဒီအစား အခုေတာခုတ္လဲ ဘာထူးလာမလဲတဲ့။ သူလဲ က်ေနာ္ ခပ္ငယ္ငယ္က အေတြးလုိပဲထင္ပါတယ္။ ခန္႔ငယ္ငယ္ကေတာ့ ကုိယ့္ရြာသည္သာ ကုိယ့္ကမၻာထင္ခဲ့တာမဟုတ္ပါလားေနာ္။ ငါကေတာ့ ၿမဳိ႕မွာ ကာဘြန္ထုတ္ေနတဲ့ အဲယာကြန္းကားစီးလုိ႕ေကာင္းေနေပမယ့္ ရြာမွာေတာ့ျဖင့္............... ဟင္း ....ဘယ္လုိပက္သက္ေနတာဘာလိမ့္ေနာ္။

ဤစာပုိဒ္ကေလးျဖင့္ ကုသမဂၢက ပိဘတ္စ္ၿမဳိ႕တြင္ က်င္းပလ်က္ရွိေသာ ကမၻာႀကီး ပူေႏြးလာမွဳဆုိင္ရာအစည္းအေ၀းကုိ ဂုဏ္ျပဳလုိက္ပါသည္။

Tuesday, September 1, 2009

ပါတ္စပုိ႔စ္ လုပ္လုိသူမ်ား စုံစမ္းရန္

It is a good news for myanmar migrants workers all over the Kingdom of Thailand.
Migrants workers can apply new border pass book instead of current work pass / permit hold.
Thai Government could announce about procession of visa issue at the end of 2009. They will have an good opportunity to travel around country to work without any limitation as before.

လက္ရွိ သံေတာင့္ဘတ္ကုိင္ထားသူမ်ား၏ သံေဒါင့္ဘတ္ကုိ လာမည့္ ၂၀၁၀ ေဖေဖာ္၀ါရီလတြင္
သက္တမ္းကာလ (၂) နွစ္ ရွိ ျမန္မာပါတ္စပုိစ္စာအုပ္မ်ားႏွင့္လဲလွယ္ ထုပ္ေပးမည္ဟုဆုိသည္။
ဘတ္ကုိင္ေဆာင္ရတဲ့ ေခတ္လဲကုန္ေတာ့မယ္တဲ့။
ပါတ္စပုိစ္ခ က်ပ္ေငြ ၃၀၀၀ က်ပ္
ထုိင္းဗီဇာေၾကး ---------------------- ထုိင္းဘတ္ေငြ ၂၀၀၀ ဘတ္ ကုန္က်မည္တဲ့။

ျမန္မာျပည္တြင္လုပ္ေပးေနေသာ၏ ဌာနမ်ား
၁။ ျမ၀တီ + မဲေဆာက္ ဌာန
၂။ေကာ့ေသာင္း + ရေနာင္း ဌာန
၃။တာခ်ီလိတ္ + မယ္ဆုိင္ဌာန


ဘန္ေကာက္ ဖုန္းနံပါတ္= ၀၈၄-၆၄၅-၆၆၃၃

မဲေဆာက္ ဖုံးနံပါတ္ = ၀၈၅ -၃၉၄-၀၃၈၁ / 084035307210

အေသးစိတ္ သိလုိလွ်င္ အထက္ပါ ဖုံးနံပါတ္ကုိ ဆက္သြယ္ စုံစမ္း ၾကပါရန္။
ေခတ္ၿပဳိင္သတင္း ႏွစ္ပုဒ္က ေတာ့... ဒီမွာလဲ ဖတ္ပါအုံး
ဒီမွာ ဖတ္ေပါ့

Wednesday, July 15, 2009

ဓမၼသဟာနဲ႔ အင္တာနက္ေဂဟာ

( ျပည္တြင္းက) ညီေတာ္မ်ားကုိ ကနဦး တုိက္တြန္းခ်င္တဲ့ အာသီသကေတာ့ ဓမၼသဟာနဲ႔ အင္တာနက္ ေဂဟာ တုိ႔ ဘယ္လုိ ဆက္ႏႊယ္ေနတယ္ဆုိတာကုိပါပဲ။ ဓမၼသဟာဆုိတာ မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းေပါ့။ ကုိယ့္ကုိ တိက်တဲ့ လမ္းညြန္ခ်က္မ်ား ေပးစြမ္းႏုိင္တဲ့ ျပည္ပမွာ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္း သတင္းသုံးေဖာ္ေကာင္းလုိပါတယ္။ အင္တာနက္ ကၽြမ္းက်င္စြာသုံးတတ္ဖုိ႔ကေတာ့ အဂၤလိပ္စာကုိ ပဌမ ေလ့လာထားရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္ပတကၠသုိလ္ တစ္ခုခုကုိ တက္ဖုိ႔ စိတ္၀င္စားၿပီဆုိယင္ေတာ့ ျပည္တြင္းမွာ မိမိနဳိင္တဲ့ အားနဲ႔ ဆရာေခၚၿပီးပဲ ျဖစ္ေစ၊ သင္တန္းေတြကုိ လုိက္တက္တာပဲ ျဖစ္ေစ အဂၤလိပ္စာေကာင္းမြန္ေအာင္ ႀကဳိတင္ကာ မြမ္းမန္ထားသင့္ပါၿပီ။ ဒါမွသာ မဂၤလာဒုံေလဆိပ္ကေန စတင္ထြက္ခြာလာတာနဲ႔ အဂၤလိပ္စာ၊ အဂၤလိပ္စကားကုိ တြင္တြင္ က်ယ္က်ယ္သုံးနဳိင္မည္ျဖစ္ပါသည္။ ရန္ကုန္မွာေတာ့ ေတာင္ဥကၠလာပက ဦးအဂၢေက်ာင္း၊ ေျမာက္ ဥကၠလာပတြင္ ဇမၺဴေအးတုိက္က ျမတ္မဂၤလာေက်ာင္း၊ မယ္လမုဘုရာအနီး၊ ဘုန္းႀကီးလမ္းက ဦပညာဒီပေက်ာင္းမ်ားႏွင့္ လွည္းတန္းတြင္း ဦး၀င္းႏူိင္သင္တန္းမ်ားမွာ ဖီးလ္ေၾကး သက္သက္သာသာနဲ႔ အဂၤလိပ္စာသင္တႏ္းေတြ လုိက္တက္သင့္ပါတယ္။ လစဥ္ထြက္တဲ့ အဂၤလိပ္စာေစာင္မ်ားကုိလဲ ဗဟုသုတ တုိးပြားေအာင္ ၀ယ္ဖတ္ျခင္း၊ ငွားဖတ္ျခင္းလုပ္ေပးရပါမည္။ သုိ႔မွသာ တစ္စထက္ တစ္စ အဂၤလိပ္စာေတာ္တဲ့ လူေတာ္လူမြန္မ်ားျဖစ္လာမည္ျဖစ္ပါတယ္။ ရန္ကုန္တြင္ ယခုအခါ ၿမဳိ႕နယ္တုိင္းလုိလိုတြင္ အင္တာနက္ ဆုိင္မ်ား မွဳိလုိေပါက္ေနပါၿပီ၊ ဒါကုိ အခြင့္အေရးယူကာ ႏုိင္ငံတကာသုိ႔ ဆက္သြယ္ေသာ လမ္းေၾကာင္းအျဖစ္ မိမိရရ အသုံးခ်ရမည္ျဖစ္ပါသည္။ အဂၤလိပ္စာသင္ယူေလ့လာျခင္းသည္ အင္တာနက္သုံးသသည့္အခါတြင္ ေမ့ေနတဲ့ စကားလုံးေတြကုိ ျပန္လည္အမွတ္ရေစပါသည္။ စကားလုံးမွတ္မိ အားလည္း တုိးတက္လာမည္ျဖစ္သည္။ ျပည္တြင္းတြင္ အနည္းဆုံး ပထမႀကီးေအာင္ထားယင္ အဂၤလိပ္စာကုိ စတင္ေလ့လာလုိ႔လုိရေပသည္။ ယေန႔ေခတ္လုိအပ္အပ္ခ်က္အရ အဂၤလိပ္စာကုိ တတ္ေအာင္ကုိ သင္ယူထားရမည္ျဖစ္သည္။ ပထမႀကီး ေအာင္ထားၿပီးသူမ်ားသည္ ေအာင္လက္မွတ္ကုိ ႏုိထရီျပန္ထားရမည္။ အမွတ္စာရင္းေတာင္းယူလာရမည္ျဖစ္သည္။ သုိ႔မွသာ ျပည္ပတြင္ ဘီေအ တန္းကုိ ဆက္လက္ေလ့လာနဳိင္မည္မည္ျဖစ္ပါသည္။ အစုိးရ သာသနဓဇ ဓမၼာစရိယအတြက္ ေအာင္လက္မွတ္ကုိ ႏုိထရီျပန္လာရမည္။ အမွတ္စာရင္းေတာင္းခံလာရမည္။ သာသနတကၠသီလ ဓမၼာစရိယေအာင္ထားၿပီးသူမ်ားမွာေတာ့ အမွတ္စာရင္းသာ ေတာင္းလာရမည္ျဖစ္ပါသည္။ ျပည္ပတြင္ အမ္ေအတန္းကုိ ဆက္လက္ေလွ်ာက္ထားသင္ယူၾကမည္ျဖစ္ေပသည္။ ျပည္ပတြင္ ေက်ာင္းတက္ခဲ့ဖူးေသာ မိတ္ေဆြမ်ားထံသု႔ိခ်ည္းကပ္၍ ျပင္ဆင္သင့္တာကုိ ႀကဳိတင္ျပင္ဆင္ထားသင့္ၾကေပသည္။ အင္တာနက္ဆုိင္သုိ႔ ေျပးကား ျပည္ပလာခင္ ျပင္စရာမ်ားကုိ စုေဆာင္းလာရမည္ျဖစ္ပါသည္။ ခ်က္တင္၀င္၍ အဖုိးတန္ခ်ိန္မ်ားကုိ မျဖဳန္းတီးသင့္ပါ။

၁။ အဂၤလိပ္စာ ကြ်မ္းက်င္ရေပမည္။
၂။ ကြန္ျပဴတာအေျခခံ အဆင့္ရွိေနရပါမည္။
၃။ ျပည္ပတြင္ အဓိကသင္လုိသည့္ဘာသာရပ္တြင္ ကြ်မ္းက်င္ေအာင္ေလ့လာထားရမည္ျဖစ္ပါသည္။


Monday, July 13, 2009

ေစတနာရဲ႕သားေကာင္မ်ား

“ ေစတနာဟံ ဘိကၡေ၀ ကမၼံ ၀ဒါမိ” လုိ႔ ဗုဒၶက ေဟာ၏၊ ေစတနာကုိ ကံ ဟု ဆုိလုိျခင္းတည္း။ ကံ ဆုိတာ မေကာင္းတဲ့ အသုိလ္ကံနဲ႔ ေကာင္းတဲ့ ကုသုိလ္ကံ ဆုိရယ္လုိ႔ ႏွစ္မ်ဳိးပဲရွိပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ကုသုိလ္ကံေရာ အကုသုိလ္ကံပါ နွစ္မ်ဳိးလုံးကုိ ခ်ဳံငုံၿပီး ကံ သုိ႕မဟုတ္ ေစတနာလုိ႔ သာမန္သုံးလုိက္တာပါပဲ။

“သခၤါရတရားအားလုံးဟာ အနိစၥပါတကား” လုိ႔ ေျပာဆုိၾကတာဟာလဲ ျဖစ္လာသမွ် ရုမ္နာမ္းတရားမ်ားဟာလဲ ပ်က္သုံးကုန္းဆုံးၾကရတာခ်ည္းပါပဲတဲ့။ အ၀ိဇၨာ ပစၥယာ သခၤါရာ အရ- သခၤါရ-ေစတနာ ေစတသိက္နာမ္တရားသည္ ယွဥ္ဘက္ရုပ္နာမ္မ်ားနွင့္ အတူတူျဖစ္ပ်က္ၾကရပါသည္။ ေရွးက ရထားေခါင္းတဲြနဲ႔တူတဲ့ ေစတနာျဖစ္လွ်င္ ေနာက္တဲြမ်ားနဲ႔တူတဲ့ ယွက္ဘက္ ရုပ္နာမ္တရားမ်ားလည္း လုိက္ျဖစ္ပါသည္တဲ့။ ( ဤကား သခၤါရ၏သဘာ၀)

အနိမ့္ဆုံး ေသာတာပန္ အရိယာျဖစ္ၿပီးလုိ႔ မဂ္ဥာဏ္နဲ႔ ထုိက္သင့္တဲ့ ကိေလသာအဆင့္မ်ားကုိ မပယ္ထားေသးဘူးဆုိယင္ေတာ့ ကုသုိလ္ေဇာနဲ႕ အကုသုိလ္ေဇာက လုံး၀ အားနည္း ပါးလႊားလာျခင္းမ်ဳိး မရွိေသးဘဲ အာရုံငါးပါး စိတ္( ပဥၥဒြါရ၀ီထိ) နဲ႔ ေတြးၾကံစိတ္ (မေနာဒြါ၀ီထိ) နွစ္မ်ဳိးထဲက တစ္မ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ကုသုိလ္ေဇာနဲ႔ လည္/ေဇာက်လုိက္၊ အကုသုိလ္ေဇာနဲ႔လည္/ေဇာက်လုိက္ စိတ္အစဥ္အတန္း(၀ီထိ) ေတြလည္ေန က်ေနအုံးမွာပါပဲတဲ့ ။ (ဤကား သခၤါရပစၥယာ ၀ိညာဏံ အရ- စိတ္၀ိညာဏ္ရဲ႕ ျဖစ္ပုံသေဘာသဘာ၀တည္း၊ )

အာရုံငါးပါး တစ္ပါးပါး နဲ႔ ျဖစ္ေစ၊ အတိတ္အေတြး အနာဂတ္အေတြးေၾကာင့္ ျဖစ္ေစ ( အတီတံ နာႏြာဂေမယ်၊ မဇၥ်ိမနိကာယ္) ပစၥဳပန္မွာ မေနတဲ့စိတ္ / မမွ်တတဲ့ စိတ္ေၾကာင့္ ျဖစ္လာတဲ့ (က်ေနရတဲ့) စိတ္အစဥ္အတန္း ကုသုိလ္ေဇာ ေစတနာ၊ အကုသုိလ္ေဇာ ေစတနာ ေၾကာင့္ ဘ၀သံသရာ ရထားႀကီး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး စီးကာ ေမာ္ေနရတဲ့ အျဖစ္ကုိ ဆုိက္ေရာက္ေနၾကရတယ္ ဆုိပဲ။

၃၁ ဘုံမွာ လည္ပတ္ေနတဲ့ အနႏၱသတၱ၀ါမ်ားဟာ ေစတနာရဲ႕သားေကာင္းမ်ားျဖစ္ၾကပါတယ္။ သတၱ၀ါမ်ား ၃၁ ဘုံတြင္ က်င္လည္ေနၾကရသည္မွာ ေစ့ေဆာ္မွဳေစတနာေၾကာင့္ က်င္လည္ေနရတာျဖစ္၏။

ကံကုိ ျဖစ္ေစတတ္တဲ့ အရာ သုံးမ်ဳိးရွိသတည္း။ ဒါကုိ ၀ိပါက၀ဋ္လုိ႔လဲ သုံးပါတယ္။ အမွန္မသိမွဳ -အ၀ိဇၨာ၊ ေတာင့္တေနမွဳ -တဏွာ၊ စဲြလန္းမွဳ -ဥပါဒါန္ ဆုိတဲ့ တရားသုံးမ်ဳိးကပဲ ေစတနာဆုိတဲ့ မ်ဳိးေစ့ကုိ ၃၁ ဘုံမွာ အပင္ေပါက္ေအာင္လုပ္ေပးေနတာပဲတဲ့။ တကယ္ကံ ေစတနာမ်ဳိးေစ့ကုိထုတ္တာကေတာ့ တဏွာ စက္ရုံက ထုတ္လုပ္ပါသည္တဲ့။
တဏွာ အမ်ဳိးအစားကလဲ သုံးပါးရွိပါတယ္။
၁။ ကာမတဏွာ
၂။ ဘ၀တဏွာ
၃။ ၀ိဘ၀ဏွာ ( ဗဟုသုတအျဖစ္မွ်သာ)



ေစတနာဆုိတဲ့ ကံမ်ဳိးေစ့ အက်ဳိးတရား ဘာေၾကာင့္ျဖစ္တာလဲလုိ႔ ေမးလာလွ်င္ေတာ့ အက်ဳိးတရားကား အေၾကာင္းတရားႏွင့္ မကင္းနဳိင္ေခ်တကား၊ ေစတနာမ်ဳိးေစ့ ျဖစ္ေၾကာင္းနွစ္မ်ဳိးပါရွိတယ္။

၁။ အ၀ိဇၨာ ပစၥယာ သခၤါရာ = အမွန္မသိမွဳေၾကာင့္ သခၤါရ -ေစတနာမ်ဳိးေစ့ ျဖစ္လာရျခင္း
၂။ ကမၼပစၥယာ ဇာတိ = ပစၥဳပ္ပန္ကံေစတနာေၾကာင့္ ပစၥဳပ္ပန္အက်ဳိး ဥပပတၱိေမြးျဖစ္ေနျခင္း

အထက္က (၁) နဲ႔ (၂) အႏွစ္ခ်ဳပ္လုိက္ယင္ ကမၼ၀ဋ္ လုိ႔လဲ ေခၚၾကပါတယ္။ အ၀ိဇၨာ နဲ႔ ကမၼဘ၀ ကမၼ၀ဋ္ေၾကာင့္ ေစတနာ မ်ဳိးေစ့အျဖစ္ကေန သတၱ၀ါအပင္ေပါက္လာတာပဲလုိ႔မွတ္ယူရမလားပဲ။ ဤကမၼ၀ဋ္နွစ္မ်ဳိးကေတာ့ သာမာန္ခ်ဳံေျပာယင္ သတၱ၀ါအားလုံးမွာလည္ေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘုရား ရဟန္ဒါမွာ လည္ေနတဲ့ ီကမၼ၀ဋ္ကေတာ့ ေစတနာမရွိတဲ့ ျပဳကာမတၱ ကိရိယာ အေနျဖစ္သာလည္ေနၾကသတဲ့။

“ေစတနာအမွားပါ ညီမရယ္” တဲ့ ၊ ေျပာရက္လုိက္ေလျခင္း၊ ေစတနာပါေနမွေတာ့ မွားတဲ့အမွားက ေသေသခ်ာခ်ာကုိမွားတဲ့ အမွားေပါ့၊ ေပါ့ေပါ့ တန္တန္မွားလုိက္တဲ့ အမွားမ်ဳိးမဟုတ္ဘူး လုိ႕ ဆုိလုိရာေရာက္သြားတာေပါ့၊ “ေမတၱာအမွားပါ”ဆုိ စကားသုံးလုိ႔ေတာ္ေသးတာေပါ့။

ငါ ၊ ငါ့ဥစၥာ ဆုိတဲ့ သကၠာယဒိ႒ိ ကင္းကင္း ၃၁ ဘုံရွိေစတနာေၾကာင့္ ေပါက္ဖြားလာရတဲ့ ( သခၤါရပစၥယာ ၀ိညာဏံ၊ ကမၼပစၥယာ ဇာတိ အရ) ျမင္ရ၊ မျမင္ရ အားလုံးကုိေကာင္းစားပါေစ၊ စတဲ့ ျဗဟၼစုိရ္တရားနဲ႔ က်င့္သုံးေနထုိင္ရင္ေတာ့ ေစတနာကံသတၱိကုိ အားနည္းေစတာ၊ ပေပ်ာက္သြားေစတာ ျဖစ္လာဖုိ႔ လမ္းစတစ္ခုပါပဲတဲ့။
ေမတၱာ ၊ ကရုဏာ၊ မုဒိတာ၊ ဥေပကၡာ ဆုိတဲ့ ျဗဟၼစုိရ္တရားမ်ားသည္ ေစတနာကုိ အားနည္းသြားေအာင္လုပ္ေပးတဲ့ေဆးတစ္မ်ဳိးပါပဲတဲ့။
ဥေပကၡာသေဘာကုိ ဒီေနရာမွာနည္းနည္းထပ္ရွင္းလုိပါသည္။ ဓာေရတီတိ ဓေမၼာ = သူ႕သေဘာသူေဆာင္ျခင္း သေဘာမ်ဳိးကုိဆုိလုိတာပါပဲ။ တစ္ခ်ဳိ႕က ဒါကုိေ၀ဖန္ၾကတယ္။ ဘုရားမတုိင္ခင္ကေရာ ဘုရားလက္ထက္မွာေရာ၊ ဘုရားသာသနာေနာက္ပုိင္းေရာ ျဗဟၼာ့ျပည္ေရာက္ေၾကာင္း ျဗဟၼာ့စုိရ္တရားေတြက ရွိေနၾကတာပါပဲတဲ့။ ျဗဟၼစုိရ္တရားကုိ က်င့္ေနရုံနဲ႔ ၃၁ ဘုံမွာ က်ည္လည္ေနရတဲ့ သားေကာင္ပဲ ျဖစ္ေနအုံးမွာပါပဲတဲ့ဗ်ာ။

လူ၊ နတ္ခ်မ္းသာေတာင္းတလွ်က္ ဒါနျပဳတယ္၊ သီလေဆာက္တည္တယ္။သမထဘာ၀နာပြားတယ္ ဆုိယင္ေတာ့ ၃၁ သားေကာင္းျဖစ္သြားရရွာတာပါပဲ။ေစတနာကံေန လြတ္ေျမာက္ေၾကာင္း ၀ိမုတၱိတရားလမ္းကုိ ဘုရားက မဂၢင္ရွစ္ပါးလမ္းစဥ္ကုိခ်ျပခဲ့ပါတယ္။ မဂၢင္တရားလမ္းစဥ္ကုိ ေလွ်ာက္လွမ္းကာ ဆင္းရဲျခင္းအမွန္ဒုကၡသစၥာကုိ သိျခင္း၊ ဒုကၡျဖစ္ေၾကာင္း တဏွာ သမုဒယ သစၥာကုိ သိျခင္း (တဏွာနံ ခယမဇၥ်ဂါ)၊ ဒုကၡခ်ဳပ္ေၾကာင္းလမ္း သုိ႔ဆုိက္ေရာက္ျခင္း၊ ဆင္းရဲခ်ဳပ္ေၾကာင္း မဂ္ကုိ ပြားမ်ားျခင္း ဆုိတဲ့ သိ၊ ပယ္၊ဆုိက္၊ ပြား လမ္းစဥ္မ်ားကုိ အားထုတ္လွ်င္ကား ၃၁ ဘုံကေနလြတ္ေၾကာင္း ေစတနာသားေကာင္းမ်ားအျဖစ္မွ လြတ္ေျမာက္လိမ့္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း .................

သာသနာ့အာဇာနည္းေလာင္းကုိ ဂုဏ္ျပဳျခင္း

တပည့္ေတာ္မ်ား ျမန္မာရဟန္းေတာ္မ်ားသည္ ယေန႔ေခတ္တြင္ နဳိင္ငံတကာသုိ႔ တစ္စတစ္စထုိးေဖာက္၀င္ ေရာက္ေနရာယူလာၾကပါသည္။ မီဒီယာ ေခတ္တြင္ မီဒီယာကုိ ေကာင္းေကာင္းအသုံးခ်၍ ဗုဒ္ဓတရားေတာ္မ်ားကုိ ေနရာ ေဒသမေရြးေနထုိင္ၾကသည့္ သတၱ၀ါအမ်ားကုိ မီဒီယာအားျဖင့္ အသိေပးနုိင္ေသာအခြင္မ်ားလည္း လက္တြင္းသုိ႔ ဆုိက္ေရာက္လာပါပီ။ ေရွးေရွးက ျပည္ပေရာက္ ျပည္ပေရာက္သံဃာေတာ္အဖဲြ႔မ်ားသည္ အဖဲြ႕အစည္းဖဲြ႔၍ ညီညြတ္ေအာင္ ႀကဳိးစားေသာ အေလ့အထမ်ားလည္း အားနည္းခဲ့ဲၾကသည္ဟုယူဆမိပါသည္။ မဲစနစ္ျဖင့္ ေရြးခ်ယ္ေသာစနစ္ရွိေသာ အဖဲြ႔အစည္းသည္ တုိးတက္ေရး လမ္းေၾကာင္းေပၚသုိ႔ စတင္ေရာက္ရွိေစေသာနည္းလည္းျဖစ္ပါသည္။ အဖဲြ႕အတြင္း အရည္အေသြးေကာင္း ဗ်တၱိပဋိဗလ ရွိေသာသူမ်ားကုိလည္း မဲ့ဆႏၵရွင္မ်ားက မ်က္စိက်ေနမွာျဖစ္ပါသည္။ သံဃာ့အက်ဳိးကုိသယ္ပုိးျခင္းးသည္ က်န္ေသာ ဘုရား တရား အက်ဳိးတုိ႕ကုိ သယ္ပုိးသည္နွင့္ထပ္တူၾကေပသည္။
စြမ္းစြမ္းတမံ သံဃာ့အက်ဳိးကုိသယ္ပုိးသူမ်ားသည္ မွန္ကန္ေသာ သာသနာျပဳအာဇာနည္မ်ားဟုလည္း ေခၚထုိက္ပါေပသည္။ ဘုရား၏လမ္းစဥ္ကား အလယ္အလတ္လမ္းစဥ္ျဖစ္သည္ႏွင့္အညီ ဘုရား၏ သမုတိသံဃာ၊အရိယာသံဃာ သားရဟန္းေတာ္မ်ားသည္လည္း ဘုရားလမ္းစဥ္ကုိ ေလွ်က္လွမ္းၾကမည့္ အာဇာနည္ သာေကာင္းမ်ားပါေပတည္း၊ စာေပးဆည္းပူးျခင္းျဖင့္ တဖက္တစ္လမ္းတြင္ သံဃာ့အေရး လက္မေႏွး ေဆာက္ရြက္ ၾကရသည္။ ေဆာင္ရြက္သူမ်ားကုိလည္း ဘုရားခ်မွတ္ထားေသာလမ္းကုိ အမွန္တကယ္ ေလွ်ာက္လွမ္းသူျဖစ္ပါမူကား မုဒိတာပြား သာဓု ေခၚဆုိထုိက္ပါေပတည္း။ ေနာက္ေနာင္လည္း ဤပုဂၢဳိလ္မ်ဳိးကုိ သံဃာ့ ကုိယ္စားလွယ္အျဖစ္ မတုံ႔မဆုိင္း မဲ့ေပးထုိက္ပါေပ၏၊ ဤသည္ကား သာသာနာ့အာဇာနည္ကုိ အမွန္တကယ္ ထုိက္ထုိက္တန္တန္ ဂုဏ္ျပဳျခင္း( ပူဇာစ ပူဇေနယ်ာနံ ) မဂၤလာကုိ က်င့္သုံးျခင္း မည္ပါေပး၏။
ပူဇာစ ပူဇေနယ်ာနံ ဟုဆုိရာ၀ယ္ ပူေဇာ္ျခင္းႏွစ္မ်ဳိးရွိပါသည္၊ ဓမၼပူဇာ- စာေပအသိဥာဏ္ျဖင့္ ပူေဇာ္ျခင္း၊ အာမိသပူဇာ-ပစၥည္းဥစၥာျဖင့္ ပူေဇာ္ျခင္းတည္း။ ထုိႏွစ္မ်ဳိးတြင္ ပထမပူေဇာ္နည္းကာ အလြန္မြန္ျမတ္ပါေပ၏။ ဘုရားရွင္သည္ မယ္ေတာ္မိနတ္သားအား နက္နက္ခက္ခဲေသာ အဘိဓမၼာတရား ေဟာၾကားျခင္းတည္းဟူေသာ ဓမၼပူဇာျဖင့္ မိခင္အား ေက်းဇူးဆပ္ခဲ့ပါသည္။ ဤနည္းတူ ဇနီးသယ္ႏွင့္ သားေတာ္ရာဟုလာေလးတုိးအား လည္း တရားအေမြ ခ်ီးျမွင့္ျခင္း ဓမၼပူဇာျဖင့္ တုံ႔ျပန္ခဲ့သည္ မဟုတ္တုံေလာ။ အာမိသပူဇာသည္လည္း ပူေဇာ္ထုိက္ေသာအရာတုိ႔တြင္ ဒုတိယေနရာတြင္ ပါ၀င္ေပသည္။ အဂတိတရားကင္းစင္ေသာ၊နာယကဂုဏ္ကုိ ေဆာင္ႏုုိင္ေသာ၊အတၱသမၼာပဏိဓိ
မိမိစိတ္ကုိ ေကာင္းဆုိးေလာကဓမ္ရွစ္ပါးနွင့္ ႀကဳံေတြ႕လာလွ်င္ အလယ္အလတ္ သေဘာထားနုိင္ျခင္း၊ ကာယအား၊ဥာဏအား မွ်တျခင္း စေသာ ဂုဏ္ထူး၀ိေသသမ်ားျဖင့္ျပည့္စုံ
ေသာ သာသနာ့အာဇာနည္ေလာင္းမ်ားကုိ ဘုရားတပည့္ေတာ္မ်ား သံဃာ့အလယ္တြင္ ရွာေဖြေတြ႕ရွိနုဳိင္မွာ ျဖစ္
ေၾကာင္း ယုံၾကည္စြာျဖင့္ ပန္းပင္ပ်ဳိေလး ထုိင္းနဳိင္ငံေရာက္ ျမန္ေသာတုဇနအသင္းကုိ ဤေတြးေတာမိတာေလး
ျဖင့္ ဂုဏ္ျပဳလုိက္ပါသည္ အရွင္ဘုရားတုိ႔။



ညီညြတ္ျခင္းသည္အင္အား

လူတစ္ေယာက္ရဲ ့နာမည္ကုိ ပုံစံအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ မွည့္ေခၚသလုိမ်ဳိးပဲ လူတစ္အုပ္စု၊အဖဲြ႕အစည္း တစ္ဖဲြ႔ ကုိလည္း အေရာင္၊ အေက္တအလံ၊ တဆိပ္၊ ပုံသံဌာန္ ပုံစံအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ မွည့္ေခၚၾကပါတယ္။ သေက္တျပဳၾကပါတယ္။
သံဃာ့အဖဲြ႕အစည္းကုိ ပုံတူအေရာင္နဲ ့ ဦးျပည္း ကတုံးပုံသံဌာန္ျပဳကာ ဖဲြ႕စည္းလာခဲ့ပါတယ္။ ဤကဲ့သုိ႔ စဥ္အ
ဆက္ဖဲြ႕စည္းလာခဲ့ေသာ္ သံဃာ့အဖဲြ႕အစည္းမွာ နွစ္ေပါင္း ၂၅၀၀ ေက်ာ္သုိ႔တုိင္ ေရာက္ရွိလာခဲ့ပါၿပီ။ဤသံဃာ့
အဖဲြ႕အစည္းသည္ လူသားတုိ႕အက်ဳိး၊စီးပြာခ်မ္းသာ၊ေလာကကုိေစာက္ေရွာက္ဖုိ႔ (ဗဟုဇနဟိတာယ၊ ဗဟုဇနသုခါယ၊ ေလာကာႏုကမ္ပ) ျဖစ္ပါတယ္။

ထုိင္းနုဳိင္ငံတြင္ စာေပလာေရာက္ဆည္းပူးတဲ့ သံဃာေတာ္မ်ားသည္လည္း လူသားေလာက
ေကာင္က်ဳိးကုိေရွးရွဳကာဤသံဃာ့အဖဲြငယ္ကုိ ဖဲြ ့စည္းခဲ့ရျခင္းျဖစ္ပါသည္။ အမ်ားညီညြတ္ျခင္း
သည္ ကိစၥရပ္တစ္ခုခုကိုေဆာင္ရြက္ရာတြင္ ထိေရာက္ျမန္ဆန္ေသာ ျပီးေျမာက္မွဳကုိ ရေစပါသည္။ အဖဲြ႔အစည္းအတြငး္ ပါရမီရွင္မ်ားကုိ ရွာေဖြရန္ပုိမုိလြယ္ကူေစပါသည္။ ၀ဇ္ဇီတုိင္းသားမ်ားကုိဘုရားကေဟာျကားထားခဲ့ေသာ အဖဲြ႕အစည္းတစ္ခုရဲ႕ညီးညြတ္မွဳစံမ်ားသည္ အဖဲြ႔စည္းကုိ တည္ေထာင္ဖဲြ႕စည္းၾကသူတုိင္း ေလးစားလုိက္နာဖြယ္ေကာင္းေသာ နမူေကာင္းမ်ားျဖစ္ပါသည္။ စာေပသည္ လူတစ္မ်ဳိးတစ္မ်ဳိးအတြက္ ညီညြတ္အေအာင္ ညိွေပးေသာ ေပတံနွင့္တူေပသည္။ နဳိင္ငံေတာ္အလံသည္သည္လည္း
ထုိနဳိင္ငံတြင္ ေနထုိင္ေသာ တုိင္းသူျပည္သားမ်ားကုိ သေကၤတမ်ဥ္းအေနျဖစ္ညွိေပးေသာအရာေပတည္း၊ ထုိနည္းတူပဲ အဖဲြ႔အစည္းတစ္ခုရဲ႕အမည္နာမ၊ အ၀တ္ယူနိေဖာင္း စသည္တုိ႕သည္လည္းပဲ အဖဲြ႔အစည္းအတြက္ အင္းအားအစိတ္အပုိင္းတစ္ရပ္ျဖစ္ပါသည္။
အခ်ဳိ႕ေသာဘာသာ၀င္မ်ားသည္ တစ္ပတ္တြင္တစ္ႀကိမ္က် ေတြ႔ဆုံ၀တ္ျပဳျခင္းျဖင့္ စည္းလုံးညီညြတ္ေအာင္ ဘာသာ၀င္တုိးတက္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ၾကပါသည္။ အသုံးျပဳေသာ သေကၤတမ်ားမွာကား ဟာမုိနိသေဘာေဆာင္ေသာ တူရိယာသံစုံ၊ ဂီတ၊ သံျပဳိင္ ၀တ္ျပဳျခင္း မ်ားတုိ႕ပါ၀င္ပါသည္။ ထုိ႔အတူပါပဲ ရဟန္းအဖဲြ႕အစည္း အရွည္ခုိင္ခံ့ေစရန္ တစ္ေက်ာင္းတြင္လည္း အတူတူ ၀တ္တက္ျခင္း၊ အတူတူ ေရခတ္ျခင္း၊ ဥပုသ္ျပဳျခင္း၊ကံေဆာင္ျခင္းမ်ားတုိ႔ ရွိေနပါသည္။
ဤကဲ့သုိ႔ သတ္မွတ္ရက္အတုိင္းေတြ႕ဆုံးျခင္း၊ တူညီေသာကတိက၀တ္တစ္ခုကုိ ရယူၾကျခင္း၊ အေကာင္အထည္ေဖာ္ျခင္းစသည့္အလုပ္မ်ားသည္အဖဲြ႕အစည္းတစ္ခုအရွည္တည္တံ့ေၾကာင္း
နည္းလမ္းေကာင္းမ်ားျဖစ္ပါသည္။
ညီညြတ္ျခင္းသည္ ကာယသာမဂၢီ-ကုိယ္အားျဖင့္ ညီညြတ္ျခင္း၊ စိတၱသာမဂၢီ-စိတ္ခြန္အား အားျဖင့္ ညီညြတ္ျခင္း တုိ႔အားျဖင့္ နွစ္မ်ဳိးရွိပါသည္။ သံဃာ့ကံ ၊သာသနာေရးအမွဳကိစၥေဆာင္ရြက္ရာတြင္ အမ်ားနည္းတူ ညီညီညြတ္ညြတ္ေဆာင္ရြက္လုိက္ပါျခင္းသည္ ကုိယ္အားျဖင့္ ညီညြတ္ျခင္းဟု ထင္ပါသည္။ ေဆာင္ရြက္လုိက္သျဖင့္ ေအာင္ျမင္မွဳ ၊ဆုံး႐ွဳံးမွဳ ရလာဒ္မ်ားသည္ကား စိတ္ဓာတ္ရဲ႕ အတက္၊အက် ခြန္းအားကုိ ျဖစ္ေစပါသည္။ အျပန္အလွန္အားျဖင့္ ကုိယ္အား နဲ႔ စိတ္အားသည္ အေၾကာင္းအက်ဳိးဆက္ႏြယ္မွဳရွိပါသည္။
တစ္ခုေကာင္းလွ်င္ ေနာက္တစ္ခုကလုိက္ေကာင္းေနတတ္ပီး ၊တစ္ခုယုတ္လွ်င္ ေနာက္တစ္ခု လုိက္ယုတ္ တတ္သည္မွာ ေလာကဓမၼတာပင္ျဖစ္၍ ဆုိဖြယ္ရာမရွိေပ။ ေကာင္းတုိင္းလည္း မာန္မာန္ အထြတ္တက္စရာမရွိအာင္ ထိန္းသိမ္းျခင္း၊ အဆုိးနဲ႔ရင္ဆုိင္ရတုိင္းလည္း စိတ္ဓာတ္ခြန္အား အလြန္တရာက်ဆင္းသြားဖြယ္ရာ မရွိေအာင္ ထိန္းသမ္းျခင္း၊ ဤသုိ႔က်င့္သုံးျခင္းသည္ ထုိင္းနုိင္ေရာက္ ျမန္မာစာသင္သားရဟန္းေတာ္မ်ား အဖဲြ႔သည္ ခရီးလမ္းတစ္ေလွ်ာက္ တုိက္ခတ္လာမည့္ ေလာကဓမ္လွဳိင္းၾကမ္း၊ ေလၾကမ္းကုိ အတၱသမၼာပဏိဓိ -မိမိစိတ္ကုိ အမ်ားေကာင္းက်ဳိး၊သံဃာ့ေကာင္းက်ဳိးအတြက္ ေရွ႕႐ွဳေဆာင္ရြက္ေနသည္ဟု ခုိင္ခုိင္ေဆာက္တည္ကာ ပ်ဳိးပင္ေပါက္စ ေက်ာင္းသားအဖဲြ႔အေရးကုိ ညီညီညြတ္ညြတ္ ထမ္းေဆာင္တည္ေဆာက္ၾကပါစုိ႔လား အရွင္ဘုရား တုိ႕။

Sunday, July 12, 2009

ဥပါဒါန္ရဲ႕၀ဋ္ေႀကြး

၀ဋ္ဆုိတာ ၀ဋၬ = လည္ပတ္ျခင္း ဆုိတဲ့ ပါဠိကဆင္းသက္လာတဲ့ ပါဠိသက္ ေ၀ါဟာရျမန္မာစကားတစ္လုံးပါပဲ။ ကိေလသ၀ဋ္ ၊ကမၼ၀ဋ္၊ ၀ိပါက၀ဋ္ လုိ႔ ၀ဋ္သုံမ်ဳိးရွိပါတယ္။ ကိလသ၀ဋ္မွာ အ၀ိဇၨာ၊တဏွာ၊ဥပါဒါန္ လုိ႔သုံးမ်ိဳးရွိပါတယ္။ အဲဒီသုံမ်ဳိးတုိ႔အနက္ လူသားတုိ႔အေပၚမွာ ေပါင္းပင္သဖြယ္ရစ္ပတ္တြယ္ၿပီး လည္ပတ္ေနတာဟာ ၀ဋ္လည္ေနတယ္လုိ႔ ေျပာၾကတာပါပဲ။ ဒါကုိပဲ ဗုဒၶဘုရားရွင္က ဓမၼစၾကာတရားဦးမွာ “သံခိေတၱန ပဥၥဳပါဒါနကၡႏၶာ” လုိ ပဥၥ၀ဂၢီငါးဦးတုိ႕အား ၀ါဆုိလျပည့္ေန႔မွာ ေဟာခဲ့တယ္လုိ႔ ေျပာရမလားပဲေနာ္။ “ဥပါဒါန္ရဲ႕၀ဋ္ေၾကြး”ဆုိတာ ဥပါဒါန္ေၾကာင့္ ဥပါဒ္ေရာက္ေနတဲ့ သတၱ၀ါတစ္ဦးဦးရဲ႕ ေန႔စဥ္လွဳပ္ရွားရုန္းကန္ ေနရတဲ့ ဆင္းရဲတဲ့ ဘ၀လည္ပတ္မွဳ ( သုိ႔မဟုတ္) ေနသစ္မွာ ဘ၀အသစ္အသစ္ ေမြးဖြားေနတာကုိေျပာတာပါပဲ။

“ဒါဟာ ဘ၀ရဲ႕၀ဋ္ေၾကြးလား” လုိ႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိခဏခဏလဲေမး တတ္ၾကပါလိမ့္မယ္။ သူတစ္ပါးကုိလဲေမးတတ္ၾကပါလုိက္မယ္။စဲြလန္းတဲ့သံေယာဇဥ္ဆုိတာလဥပါဒါန္တစ္မ်ဳိးပါပဲ။လူသားေတြမွာ မျမင္နဳိင္တဲ့ သံေယာဇဥ္ ဥပါဒါန္ အျမွင္အတန္းေလးေတြရွိၾကပါတယ္။ အဲဒီ မျမင္ရတဲ့ သံေယာဇဥ္အျမွင္အတန္းကပဲ ကုိယ့္ဘ၀ကုိ ဥပါဒ္ျပန္ျဖစ္ေစတာပါပဲ။ ဥပါဒါန္ (သုိ႔မဟုတ္)သံေယာဇဥ္ဆုိတာ သက္ရွိ သက္မဲ့ ပစၥည္းဥစၥာေတြေပၚမွာ ေနွာင္ႀကဳိးေလးေတြရွိေနတဲ့အတြက္ ကုိယ့္ကုိ (Cling) စီးကပ္ေစတာပါပဲ။ ဒီေနရာမွာ ေလာဘ စိတ္ကုိေတာ့ ေမ်ာက္နွဲ႔ေစး အေစးခံရသည့္ ဥပမာေပးထားပါတယ္။ ဥပါဒါန္ကေတာ့ မျမင္နဳိင္တဲ့ ႀကိဳးျမွင္းေလနဲ႔တူပါဥပမာေပးလုိက္ေတာ့မယ္။ ရုပ္ေသးပဲြၾကည့္ယင္ ရုပ္ေသးကုိ လွဳပ္ရွားေစတဲ့ ႀကိဳးျမွင္မ်ားပါ ရွိပါတယ္။ အဲဒါကုိ မီးမွိန္ထားယင္ေတာ့ ျမင္ရဖုိ႔ခက္ခဲပါတယ္။ ကေနတဲ့ ရုပ္ေသးရုပ္ကုိပဲ ထင္ထင္ရွားရွား ျမင္ေနရပါတယ္။ ရုပ္ေသးရုပ္အကလွေစဖုိ႔ ရုပ္ေသးရုပ္ရဲ႕အစိတ္အပုိင္းေတြမွာ သြယ္တန္းထားတဲ့ ႀကိဳးမ်ားေလေလ လွဳပ္ရွားေပးဖုိ႕ ပုိေကာင္းေလေလပါပဲ။
အေသးစိတ္တြယ္တန္းထားတဲ့ ႀကဳိးမ်ားေလေလ ရုပ္ေသးအကက လွေလေလပါပဲ။ ဒီေနရာမွာ ရုပ္ေသးရုပ္မွာ ပါတဲ့ ႀကိဳးျမွင္ျမွင္ေလးဆုိတာ လူေတြမွာရွိေနတဲ့ မျမင္နဳိင္သံေယာဇဥ္ႀကိဳးလုိမ်ဳိးပါပဲ။ သံေယာဇဥ္မ်ားေလေလ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ရုန္းကန္ လွဳပ္ရွားမွဳက မ်ားေလေလပါပဲေပါ့။ လွဳပ္ရွားတယ္ ဆုိတယ္ စိတ္ကအရင္လွဳပ္ရွားလုိ႔ ကုိယ္ရုပ္ခႏၶာက လုိက္လွဳပ္ရွားေနရတာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္လဲ ေလာကဇာတ္ခုံ ၊ လူ႔ဘုံေလာက၊ ေန႔ေန႔ညည လွဳပ္ရွားရ၏ စတဲ့ စကားေတြမ်ားျဖစ္လာသလားလုိ႔ တစ္ခါ တစ္ခါ စဥ္းစားၿပီး ကုိယ့္ဘာသာကုိယ္ အခ်င္းမ်ားေနမိပါတယ္။ လူ႕ေလာကဇာတ္ခုံေပၚမွာ ခဏတာလာ ကခုံၾကတဲ့ ေလာကလူသားသတၱ၀ါမ်ားလည္း ဒီႏွယ္ပဲ ေနမွပါပဲ။
တစ္ခ်ဳိ႕က အဆင္မေျပမွဳေတြကုိ သယ္သယ္လာၿပီးေတာ့ “ ဒါဟာ ၀ဋ္ေၾကြးလားဟင္” လုိ႔ေမးတတ္ၾကလုိ႔ “ အင္းေပါ့ ၊ ဒါဟာ ကုိယ့္လုပ္တဲ့ ၀ဋ္ေၾကြးပဲေလ” လုိ႔ ျပန္ေျဖေပးလုိက္တာကုိ မေက်နပ္ပဲ ေတြးရင္းရင္း “ဟဲေတာ္ ၀ဋ္ဆုိတာ တစ္ပါးသူေၾကာင့္ လည္တာထင္ေနတာ” တဲ့ေလ။ ေရးယင္းေရးယင္ အဆုိေတာ္ေလးျဖဴရဲ႕ “သံေယာဇဥ္” ဆုိတဲ့ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကုိ ညီးေနမိပါတယ္။ေတြးမိတာေလးေတြပါ။

Saturday, July 11, 2009

ထုိင္းနဳိင္ေရာက္ေက်ာင္းသားသံဃာအဖဲြ႕ ဖဲြ႕စည္းျခင္းသတင္း

သတင္းစဥ္
ဘေလာဂ္ၾကြလာမိတ္သဟာမ်ားခင္ဗ်ား၊ အထူသတင္းေကာင္းတရပ္ပါးလုိသည္မွာ ထုိင္းႏုိင္ငံေရာက္ တကၠသုိလ္ပညာသင္ ရဟန္းေတာ္မ်ားအဖဲြ႕ကုိ .............ရက္ေန႔တြင္ တြင္ ထုိင္းနဳိင္တြင္ ဥကၠ႒ ၊ ဒု-ဥကၠ႒၊အတြင္းေရးမွဳး စသည့္အဖဲြ႕၀င္မ်ားကုိ မဲစနစ္ျဖင့္ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမာက္၍ ဖဲြ႕စည္း
လုိက္ပါသည္။
ဖဲြ႕စည္းရျခင္း၏ရည္ရြယ္ခ်က္မွာႏဳုိင္ငံေရးႏွင့္မပတ္သက္ဘဲ စာသင္သားအခ်င္းခ်င္းတစ္ဦေပၚတစ္ဦး
ျပည္ပတုိင္းတစ္ပါးနဳိင္ငံတြင္ ရုိင္းပင္ကူညီနုိင္ေအာင္၊ အခက္ခဲျဖစ္သည့္ အဖဲြ႔၀င္သံဃာကုိ လူအား ၊ေငြအား ကူညီေပးေရး၊ အခ်င္းခ်င္းစည္းလုံးညီညြတ္ေရး၊ အလွဳရွင္မ်ားက လွဴဒါန္းသည့္ အလွဴေငြမ်ားကုိ စနစ္တက် ဘ႑ာထိန္း၊စာရင္းစစ္တုိ႔က ထိန္းသိမ္းစီစစ္ကာ လုိအပ္ရာရာမ်ားကုိ ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးေရး စသည့္ မြန္ျမတ္သည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားျဖင့္ ဖဲြ႕စည္းလုိက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ထုိ႔ျပင္ ထုိင္းနဳိင္ငံေရာက္ နယ္ျခားျဖတ္ေက်ာ္ အလုပ္သမားမ်ား၏အခက္ခဲမ်ားကုိ လုိက္ပါကူညီေပးရန္ အစီအစဥ္မ်ားလဲ ရွိပါသည္။ ရဟန္းေတာ္မ်ားအေနျဖင့္ ထုိင္းႏုိင္ငံေရာက္ ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ား၏
လူမွဳေရး အခက္ခဲမ်ားကုိ ဘုရားရွင္ခ်မွတ္ထားသည့္ သမၼာအာဇီ၀မဂၢင္ကုိ ဦးထိပ္ထား၍ ပစၥယာႏုဂၢဟ- ပစၥည္းေလးပါးကုိ ေထာက္ပံ့လွဴဒါန္းၾကသည့္ ဒကာ ဒကာမမ်ားကုိ ဓမၼာႏုဂၢဟ- တရားေသာ နည္းလမ္းျဖင့္
ျပန္လည္ေက်းဇူးဆပ္ရန္ ရြယ္ခ်က္လည္း အဖဲြ႕၏စည္းမ်ဥ္းတြင္ ထည့္သြင္းထားပါသည္ဟုဆုိသည္။
ဤအဖဲြ႕ကုိ ေနာင္တြင္ တုိး၍စဥ္မ်ဥ္မ်ားခ်မွတ္ရန္လည္းရွိပါသည္ဟု အဖဲြ႔၀င္ ျပန္ၾကားေရး ကုိယ္စားလွယ္မွ တစ္ဆင့္ ၾကားသိရပါသည္။
ယခုဘေလာဂ္ကုိဖတ္ရသျဖင့္ ျမန္မာႏဳိင္ငံ ပါတ္စပုိစ္ကုိင္ေဆာင္ထားေသာ ထုိင္းနဳိင္ငံတြင္သတင္းသုံးသည့္ သံဃာအာလုံး၏ အႀကံဥာဏ္မ်ား၊ ကန္႔ကြက္၊ေထာက္ခံ၊ ၾကားေနမဲမ်ားကုိလည္းေကာင္း၊ အဖဲြ႕၀င္အျဖစ္ကုိလည္းေကာင္း အထူးႀကဳိဆုိလွ်က္ပါ သံဃာေတာ္အရွင္ျမတ္မ်ားဘုရား၊

Friday, June 26, 2009

ကုိယ့္ရင္ထဲကုိယ္ အရင္ ငုံ႕ၾကည့္လုိက္စမ္းပါ

ဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ေတြ အေ၀မတည့္ၾကဘူး၊ ပုိက္ဆံေလး၊အာဏာေလး၊ေနရာကုိ နွစ္ၾကာတယ္၊လုပ္သက္ရင့္လုိ႔၊ငါကဘာေကာင္
လုိ႔ ယူဆကာ ေသြးစည္းမဲ့အစား ဘာမဟုတ္တဲ့ေနရာေလးမွာကုိပင္ ဒီမုိကေရစီစနစ္မက်င့္သုံးၾကဘူးဆုိတာသိ
ရတယ္။ ဒီလုိဆုိဘယ္လုိ ဒီမုိကေရစီဘက္ေတာ္သားတစ္ေယာက္က ဒီမုိကေရစီကုိတုိက္နဳိင္မွာလဲ၊ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္
ေတာင္မွ ဒီမုိကေရစီကုိနားမလည္ေသးပဲကုိး။ ျပည္ပေရာက္လာေတာ့ ေတာသားျမဳိ႕ေရာက္ဆုိသလုိမ်ဳိး မျမင္ဘူးတဲ့ ေရႊပလင္ကုိ ျမင္ရေတာ့ အာသာရမက္ ငန္းငန္းတက္လာတယ္။ ထိမ္းမနဳိင္ သိမ္းမရျဖစ္လားတယ္။
ေနရာကုိ အာဏာရွင္လမ္းစဥ္အတုိင္းစဲြကုိင္လာခ်င္တယ္၊ အဲဒါက ဒီမုိကေရစီကုိဆန္႔က်င္တဲ့ သူေတြလားတဲ့၊
ကုိယ့္နဲ႔လက္တြဲေဖာ္လုပ္ကုိင္ဖက္ေတြကုိ လဲေနရာေပးရတယ္၊ သူတုိ႔အရည္အခ်င္းကုိ အသိအမွန္ျပဳတတ္ရတယ္၊
ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ကမွ ေတာ္ေကာင္းတတ္တဲ့သူေတြရဲ႕အခြင့္အေရးကုိ အသိအမွန္မျပဳတတ္ဘူးဆုိယင္ ကုိယ္ရွာေဖြေနတဲ့ ဒီမုိကရစီဆုိတာ အလွမ္းေ၀ေနအုံးမယ္ဆုိတာ ေသခ်ာေတြးၾကည့္စမ္းပါကုိယ့္လူရာ။
အဖဲြ႕အစည္းတစ္ခုဖဲြ႕လုိက္တုိင္း ကုိယ္ကကုလားထုိင္ကေနခ်င္ဘူဆုိယင္ေတာ့ တစ္နွစ္တစ္ခါ အဖဲြ႔အစည္း
ဖဲြ႕စည္းတုိင္း ေခါင္းေဆာင္လုပ္ခ်င္တဲ့သူေတြကုိမဲေပးတဲ့ စနစ္က်င့္သုံးက်ယင္မေကာင္းေပဘူးလား၊အဖဲြ႔ေခါင္းေဆာင္ လုပ္ခ်င္တဲ့သူေတြကုိ က်န္တဲ့အဖဲြ႔သားအားလုံးကု မဲစနစ္နဲ႔ေရြးမယ္၊ ဒါဆုိယင္ ကုိအဖဲြကေနပီး ဒီမုိကေရစီကုိ စတင္က်င့္သုံးေနပီဆုိတဲ့ သေဘာမ်ဳးိေဆာင္းေနပီေလ။
ဘာမဟုတ္တဲ့အဖဲြ႔အစည္းေလးဖဲြ႔တာေတာင္မွ အာဏာကုိ စဲြကုိင္ထားျခင္တယ္ဆုိယင္ ဒီမုိကေရစီအေရးေတာ္ပုံ ေအာင္လုိ႔ တစ္ေဒါက္တစ္ေနရာကေန မ်ားေနရာရယင္ ဆင္းေပးခ်င္ပါ့အုံးမလားဆုိတာ စဥ္းစားစရာေတြပါလာပီ။
ဒီမုိကေရစီဆုိတာ အဖဲြ႔အစည္းညီညြတ္ေရးပဲ၊ ညီညြတ္တဲ့အဖဲြ႔အစည္းျဖစ္ဖုိ႔ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္လဲ ညီညြတ္ဖုိ႔လုိတယ္၊ ဘုရားက ၀ဇ္ဇီတုိင္းသားေတြကုိေဟာၾကားထားတဲ့ ဒီမုိကေရစီစနစ္ကုိလဲက်င့္သုံးတတ္ရတယ္။

Thursday, June 25, 2009

ထုိင္းနဳိင္ေရာက္ ျမန္မာမ်ားလူေနထုိင္မွဳ ႏွင့္အလုပ္အကုိင္မ်ား

ဒီလုိရွိတယ္၊သူတုိ႔ဘ၀ သူတုိ႔ဓေလ့ေပါ့

25/06/2009

ဒီေန႔ ဘေလာ့ေလးတစ္ခုေရးခ်င္တဲ့စိတ္ရွိလာတာနဲ႔ ဒီဘေလာ့ေလးကုိ ဖန္တီလာမိတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ေလးနွစ္ေလာက္ကလဲ ဘေလာ့ကုိေရးခဲ့ဖူးပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ပ်င္းေနတာနဲ႔ပဲ ဆက္မေရးျဖစ္ခဲ့ေတာ့ဘူး။
ကုိယ္ပုိင္ဘေလာဂ္လုပ္ခ်င္တာကလဲ ကုိယ္ေရးတဲ့ စာေတြကုိ ခဏတာသိမ္ထားခ်င္တာလဲ ပါပါတယ္။
၂၀၀၉ ၀င္လာတာ ေျခာက္လေတာင္ရွိေရာေပါ့။ ေနာက္ေျခာက္လဆုိယင္ ၂၀၀၉ ကလဲကုန္ပီေလ။ စက္ကန္႔ကုိ
မီနစ္စား၊ မီနစ္ကုိ နာရီစား၊ နာရီကုိ ရက္စား၊ ရက္ကုိ လစား၊ လကုိကုိ ႏွစ္စား၊ နွစ္က လူကုိစား ဒါနဲ႔ပဲ ဒီဘ၀တစ္ခု
မီးစာၿငိမ္းသြားတာေပါ့ေလ။ ေရႊသမင္ တံလ်ပ္ကုိ ေရထင္ေနသမွ် ဘ၀ဟာလဲ ဘယ္အခါမွ ျပည့္စုံတယ္လုိ႔ ေျပာလုိ႔
ရမယ္မထင္ပါဘူးကြယ္။